Categorie: Loopverhalen

Ze is nog jong, piepjong. Tien lentes om precies te zijn. Blond, blozend en volop levenslust. Ze is ‘in’ voor alles. Ze heeft gitaarles en balletles. Ze wil een paard. Knutselen doet ze ook Ze houdt ook van sporten. Ze zit al op korfbal. En eigenlijk wil ze ook op atletiek. Haar moeder vindt dat ze meer dan genoeg doet. Ze zeurt om op atletiek te mogen. Moeder houdt voet bij stuk. Geen atletiek! (meer…)

Het was 2010. Maagdelijk in het lopen van een marathon maar wel zwanger van angst en aan onzekerheid, zo wilde ik mijn eerste mythische 42.195 meter lopen in Genk. Elk jaar wordt daar immers in winterse omstandigheden de LPM-marathon georganiseerd, ter nagedachtenis aan Louis Persoons, een man, net als ons fanatiek hardloper en enkele jaren geleden plots overleden in zijn slaap. (meer…)

Zaterdag voor Schoorl zagen we, op weg naar onze oudste, de duinen van Schoorl liggen en zei ik verheugd: “morgen loop ik daar”. Onze oudste zet lekkere en heel sterke koffie. Normaal gesproken drink ik hooguit één beker(tje) maar liet me nu verleiden tot twee (grote) bekers. (dom). (meer…)

De tijd gaat snel. Voor ze het weten is het weer de eerste zaterdag in februari. Op haar verlanglijstje staat die maand de ‘Graanmolenloop’ in Termeer. Drie jaar geleden deden ze voor het eerst mee aan deze loop. Het was toen prachtig weer. Ze stapten in hun looptenue (dat wel) op de racefiets, om naar Termeer te fietsen. Zij zou toch ‘maar’ de vijf kilometer wedstrijd lopen. (meer…)

Het is een scheldwoord van vroeger. De Leidenaren werden nog al eens voor ‘Leidse glibbers’ uitgescholden. Ook zij is een geboren Leidse. Maar na tien dagen Elisabeth ziekenhuis is ze verder opgegroeid in Oegstgeest. Waar ze ook woont: haar geboortegrond blijft haar trekken. Haar opa, van moeders kant, was bollenboer in Voorhout. Haar opa, van vaders kant, was smid in Oegstgeest. (meer…)

En aantal jaren geleden rende ik zonder angst of schroom in het donker, door het bos of over besneeuwde paden. Tot ik in het donker van het pad afzwikte en een paar maanden niet kon lopen, toen was in het donker lopen afgelopen. Tot ik in het bos over een wortel struikelde en dezelfde enkel het weer af liet weten. (meer…)

Hij bedacht het ineens. Zomaar op een doordeweekse namiddag. ‘Zullen we aanstaand weekend een paar dagen gaan uitwaaien?’ Zij bedacht zich geen moment. Pakte haar sporttas en reed de auto voor. Hij sprong er lenig in. En daar gingen ze. Plankgas naar de andere kant van het land. Een paar dagen in een knus hotelletje. Hondje is daar ook welkom. Onderweg boekt hij. Dat kan in januari. (meer…)

Op zondag 3 februari 2013 viert de Centraal Beheer Achmea Midwinter Marathon een jubileum. Het is de 40ste keer dat dit hardloopevenement plaatsvindt. Dus feest in Apeldoorn voor de meer dan 12.000 lopers op de vijf verschillende afstanden. Tientallen deelnemers vieren ook nog eens een eigen feestje. Zo zijn 39 deelnemers op 3 februari jarig. Dubbel feest voor hen! (meer…)

Bij een moord is het van belang of je de persoon die je dood maakte ook van plan was dood te maken. Met voorbedachte rade noemt men dat. Het was in ieder geval niet mijn plan toen een collega aan mij vroeg wat ik deed wanneer ik erge spierkramp had in mijn kuiten. (meer…)