Je kan er de klok op gelijk zetten. Elk weekend ontvangen we op ons redactieadres de beknopte wedstrijdverslagen van regionale toploper Melchior van de Pol uit Apeldoorn. Wat loopt die gast toch vaak en vooral nog steeds ontzettend snel. Wat is zijn geheim? Hoe kan het dat hij zo snel hersteld?

Zaterdag 31 mei. In Oosterbeek de 2e editie van de Stuwwaltrail. Een pittige afstand over ruim 18 kilometers in schitterend natuurgebied. Waar in Nederland vind je heuvels en afdalingen zo steil dat je genoodzaakt bent om te wandelen? Nou in Oosterbeek en Doorwerth dus! En wij waren er bij om dit pittige loopspektakel te ervaren.

Mijn vaste werkloopmaatje Wim Verburg gaat in Tilburg werken. Beduidend dichter bij zijn Zeeland dan Apeldoorn. Vandaag hebben we voor het laatst getraind en het rondje “Groot ei” gedaan. Van het Centraal Beheer gebouw naar de A50, rechtuit langs de Arnhemseweg en vanwege het continu klimmen een marteling voor de Zeeuw die alles zo vlak…

De laatste dagen tikken weg en ik kan zeggen dat ik helemaal klaar ben voor de ultieme uitdaging. Als ik nu nog niet voldoende ben klaargestoomd voor 60km rennen in vier dagen, dan zou dat toch raar zijn. Fysiek loopt alles op rolletjes en mentaal voel ik me als herboren. Zeker na de crazy run…

Wat zijn nou weer Heilse Mupkes zullen jullie denken? Het is geen snoepje, hoewel ze om op te vreten zijn. Nee, het is een nieuw loopgroepje waarmee ik 1 jaar geleden mee gestart ben. En Heilse betekend niets minder dan Hedelse snoepjes. Inderdaad ze komen uit Hedel e.o.

Het is maandag 19 mei 2014 klokslag 6.39 als ik wakker schrik van de wekker. Ik draai me nog een keer om en denk nog even na over wat ik allemaal weer heb gedroomd vannacht. Ditmaal niets over gevaarlijke zwijnen of achtervolgingen in het bos. Daarentegen weer eens een jolige droom. “Samen met de Loopzussen…

Op een verjaardag word ik aan een mij onbekende man voorgesteld met de woorden: “Dit is Rinus, een hele goede hardloper”. “Hardlopers zijn toch doodlopers?”, vraagt de man aan de gastheer en lacht vergenoegdsaam. Ik reageer al jaren niet meer op zulke zaken en taxeer de grappenmaker.

Leo, een collegiale loopmaat van mij uit Limburg, is extreem huiverig voor teken. Hoe warm het ook is hij heeft altijd een lange broek aan. Zelfs bij een baanwedstrijd. Preventie is natuurlijk altijd goed, maar dit grenst aan fobie. Vorige week bleek al die angst terecht.

Omdat ik wat groter ben geworden het afgelopen jaar, mag ik op zondag meetrainen met de volwassenen. Eerst deed ik maar een gedeelte mee of deed ik het wat langzamer. De laatste maanden zijn er gelukkig ook veel minder snelle lopers bij gekomen en kan ik dus helemaal meetrainen. Met Lotte kan ik goed meekomen.…