26 november 2016. Het is koud en het mist! Er was zon beloofd. Ik had het gisteren nog gecontroleerd. Maar ja, weergarantie kun je niet kopen. Blijkbaar is het ook geen verzekering die hard loopt, want het bombardement dat we krijgen om te switchen naar nog een betere en goedkopere zorgverzekering, die allemaal weer duurder…

“Zo, heb je mij zojuist met grote snelheid ingehaald ?” zeg ik quasi nonchalant tegen degene die naast me staat in de tent in Heerde. Een prototype van hardloper. Korte broek, maar dat kon ook want het was vandaag lekker zonnig weer. Een tanig gezicht, afgetraind en die net een korte discussie had met een…

Zaterdag 15 oktober. Loenen. “Behhh”. Ik knipper met mijn ogen en besef ineens weer waar ik ben en wat ik aan het doen ben. Loenermarktrail 2016: Afstand 30km en een schaap steekt vlak voor mijn neus het pad over. Gevolgd door al zijn vrienden.

De herfst is plotseling ingetreden, de kaarsjes gaan om 7 uur al aan en de kachel staat te razen. Het informatieboekje en het startnummer van de 14de Zeeuwse Kustmarathon ligt op tafel. Het is 9 maanden geleden bij Nieuwjaar dat na de nieuwjaarszoenen en het vuurwerk de computer is opgestart en de website van Marathon…

Mijn sporthorloge (Garmin Forerunner 235) geeft me informatie, zo tussen de muziek door. Ik hoor hoe hard (of langzaam) ik ga, en ik hoor wat m’n hartslag is. Op zich handig om in balans te blijven voor iemand zoals ik met alleen een aan/uit-knop en zich daardoor nog wel eens over de kop liep met…

Deze week liep ik in de bossen van Brugchelen toen ik in verte een man met een hond ontwaarde. De man keek heen en weer van de hond naar mij, in een hoog tempo, dus ik vreesde het ergste. Toen ik hem voorbij liep riep hij; “Ik wou dat ik kon ruilen”. Ik dacht nog wat moet…

Ook zowat om de hoek, op een dag dat er toch al een training gepland stond, dus waarom niet even meelopen met dit kleinschalige evenement? Minuut of 10 met de auto, parkeren, en op naar de kantine van voetbalvereniging Advendo om m’n startnummer te halen. ’t Is gezellig druk in de kantine.

Een goeie maand weer aan de (slakken)gang en behalve de bekende heen-en-weer-slinger-gedachten, moet ik nu goed m’n grenzen in de gaten houden. Wil ik niet weer een gedwongen stop voorgeschoteld krijgen. Volgens zeggen heb ik alleen een AAN/UIT-knop en komt opbouwen niet in mijn woordenboek voor. Ik noem ’t gewoon ergens voor gaan, maar goed,…