Auteur: Redactie Loopkrant.nl
-
Leemkuilcross: hoe neem je nu zo’n trap?
Voor de 1e keer een wedstrijd bijna om de hoek. De leemkuilcross wordt gehouden in het bos waar je tijdens de 7^^loop het lange stuk vals plat loopt na de 10 km. De kuil is tijdens de 9290 meter de bottelnek van de wedstrijd. Dit omdat er een zeer steile trap drie keer moet worden genomen. Leuk is…
-
Leemkuilcross voor traplooples
Zondag 16 januari 2011. Na een jaar afwezigheid in verband met heel veel sneeuw en ijs in 2010 eindelijk nu, in 2011, deze schitterende loop weer terug op de kalender: De Leemkuilcross te Berg en Dal. Op het programma een korte cross (4430m) of lange cross (9290m). Een loop met veel echte beklimmingen en vals plat. Daarbij…
-
Wat kan het leven toch raar in elkaar steken
In november liep deze jongen nog in New York en ging het oh zo lekker. Nou ja, zo lekker als een marathon kan gaan natuurlijk. Het blijft wel een marathon natuurlijk. Ik was goed getraind. Mede dankzij mijn loopmaatje die op de lange duurlopen met mij mee fietste. Maar wat ik niet wist, stom natuurlijk, was…
-
Loop Interruptus
Om de banden met mijn 13-jarige zoon Jan eens aan te halen, stelde ik voor om samen de acht kilometer naar het naburige dorp Westendorp te rennen. Jan stemde goedmoedig toe. Ik besloot dat ik hem zorgvuldig moest aankleden, want ik wilde niet dat hij het ’te koud’ of ’te warm’ zou krijgen. Aangezien hij…
-
Is rust een must?
Vandaag neem ik mijn eerste rustdag dit jaar. Ik heb een pijntje aan mijn kuit dat wellicht door een dagje niet lopen weg is. Een wijze beslissing vindt mijn omgeving want je moet luisteren naar je lichaam. Normaal heeft mijn lichaam niets te vertellen en is het mijn geest die beslist. Bovendien word ik al…
-
De magie van de ijsvlakte van Soest
Vrijdag 31 december 2010. De laatste dag van het jaar. Tradities zijn er om te eren. Dus voor er oliebollen worden gegeten is het de traditie dat hardlopend Nederland met zichzelf en elkaar de strijd aan gaat over de Soesterduinen. Sneeuw en ijs hadden voor een Himalaya-achtige ijsbaan gezorgd waar ooit bospaden lagen.
-
Buigen naar het weer
‘Het valt niet mee de dingen te nemen zoals ze komen,’ bedacht ik terwijl ik moeizaam over de besneeuwde straten rende. Het was zo glibberig dat bij elke stap vooruit, ik er twee achteruit gleed. Boos rende ik nog wat harder, in een poging toch tempo te maken, en herinnerde me toen chi-running. ‘Je moet…