In mijn jeugd was er een mythisch TV-figuur genaamd Okkie Trooy. Een uitvinder, die een koffertje had gemaakt waar altijd krentenbollen in zaten. Altijd, want deze koffer vulde onuitputbaar krentenbollen aan. Daar hield de man van, dus begrijpelijk. Wat niet begrijpelijk is, is dat er lopers zijn die een gordeltas gevuld met krentenbollen om hun middel doen? En dan een marathon gaan lopen.
Auteur: Redactie Loopkrant.nl
-
Smikkelen en smullen
-
Natuurlijk ga ik door!
Zaterdag 21 februari. Vandaag voelt als een generale repetitie voor volgende week zaterdag. We lopen 20 minuten, maar in die tijd ben ik natuurlijk nog maar op de helft van wat ik volgende week moet lopen. Kortom – het zou fijn zijn als dit lukt, maar voor volgende week is meer nodig. Ik blijf mezelf verbazen en het lukt me relatief makkelijk om die twintig minuten vol te houden. Ik krijg het wel erg warm. M’n rode hoofd lijkt bijna uit elkaar te klappen. -
NK indoor 3000 meter masters
Als atletiekliefhebber volg ik de atletiek op een breed terrein. Zo ook de situatie rondom de nieuwe Nederlandse Indoor tempel te Apeldoorn. Het Omnisportcentrum. Tijdens het surfen op Internet lees ik dat Tonnie Stouten de 3000m indoor op het Nederlands Kampioenschap gaat lopen. Het NK indoor Masters? Wel eens van gehoord, maar dat was in Gent en ze hadden afstanden waarop ik niet meer uitkom. -
De zwelbast
De man op de foto´s, Han de Regt, is een begenadigd middenafstandloper op leeftijd. Nadat hij door een griepje werd geveld is hij plots gestopt met lopen. Geen pijntjes of wat voor problemen dan ook. Gewoon geen zin meer. Wanneer ik om half zes thuis kom heb ik geen puf om ook nog eens een stuk te gaan lopen, aldus Han bij het NK indoor 3000m voor Masters. De kilo´s vlogen erop, maar het deerde hem niet. -
Kustpad met gebak van Hans
De laatste tijd mag ik ’s avonds, in plaats van trainen, de voorlichtingsavonden van een aantal middelbare scholen bezoeken. Dit omdat ik na de zomer een dochter op de middelbare school heb zitten. Een mooie manier om mij duidelijk te maken dat ik een dagje ouder word. -
Baas boven baas
Sinds 1977 ben ik lid van AV Veluwe en ook sinds 1977 probeer ik jaar in jaar uit clubgenoot Elbert Voogt te verslaan. Het is haast onbegonnen werk, want alles dat ik met veel inzet verbeter doet hij met zijn talent teniet. Vroeger ging hij rustig een half jaar naar Italie voor archeologie zonder een meter te lopen. Ik trainde me in de tussentijd suf… -
Het eind is in zicht
14 Februari 2009. Dromend van een tropisch strand. Een of twee keer per jaar heb ik het genoegen (en het voorrecht) om een aantal dagen aan een tropisch strand aan de andere kant van de wereld te verblijven. Vanuit m’n luie stoel in de schaduw, zippend aan een long island Icetea, zie ik dan stoere en gebruinde types voorbij komen rennen. Een paar keer de baai op en neer en het liefst op het warmst van de dag. Dat wil ik ook, denk ik dan. -
Omringdijk, weer een feestje voorbij
Toen ik vorig weekend in Duitsland liep kreeg ik complimenten dat ik de Duitse taal zo goed sprak. Toen ik zaterdag in de kop van Noord Holland liep kreeg ik wederom complimenten, nu omdat ik de Nederlandse taal van daar zo goed sprak. Ik weet nog steeds niet wat ik hier voor een conclusie aan moet verbinden. Zijn Noord Hollanders net zo beleefd als Duitsers of zijn Duitsers net zo beleefd als Noord Hollanders? -
Met vallen en opstaan
2009 had ik eigenlijk héél anders voorgesteld. Na twee halve marathons wilde ik het nieuwe jaar inluiden met een derde halve marathon in Egmond, maar helaas gooide een blessure roet in mijn plannen. Na anderhalve maand intensieve fysiotherapie ben ik weer blessurevrij. Blessurevrij tussen aanhalingstekens, want na een aantal keer gelopen te hebben speelt mijn scheen weer een beetje op.