Vaak ben ik uitgemaakt voor een kortzichtig iemand. Dat klopt, maar ik wil het niet beperken tot het figuurlijke. Ook letterlijk ben ik nog wel eens kortzichtig geweest in mijn lange loopleven. Soms mijn eigen schuld (te ijdel om een bril te dragen), maar soms ook door overmacht. Met name avondwedstrijden in de winter of op een bijzonder laat tijdstip zonder adequate verlichting waren dan de oorzaak.
Auteur: Redactie Loopkrant.nl
-
Kortzichtigheid
-
In Puttelange lopen voor Quentin
Puttelange ligt op een 360km van mijn woonplaats. Een mooie afstand om een wedstrijd te gaan lopen, maar deze 24uurs is niet zomaar een wedstrijd. We lopen hier voor Quentin, een jongen met zware handicap. Omdat mijn voeten toch nog niet genezen zijn kunnen we beter zoiets meedoen om toch wat kilometers te doen voor zolang het gaat.
-
De pionier
Toen ik in 1977 voor het eerst wat grotere wedstrijden ging lopen ontving ik enkele weken later plots een envelop uit Den Haag van ene Jos van Iersel. Hij had de vrijheid had genomen, zo begon zijn briefje, om enkele foto´s van mij te nemen tijdens een wedstrijd. Wanneer ik de foto´s wilde houden verzocht hij mij een luttel bedrag (fl3,50 per foto) over te maken op zijn rekening.
-
Eifelsteig (4): kan het nog mooier?
Dag 6 Manderscheid – Bruch. (42,5 km 2.076 m omhoog 2.262 m omlaag). Vorig jaar was dit met afstand de minst mooie etappe. Of het eraan lag dat we nu daarom de aanval hierop wat langer wilden uitstellen weet ik niet, maar in ieder geval hebben we nu later en langer ontbeten dan normaal. Achteraf bleek dit een van de mooiste etappes te zijn. Een beetje blijkt dat denk ik wel uit de 53 foto’s.
-
Eifelsteig (3): therapeutisch lopen
Dag 4 Blankenheim – Gerolstein. (42,6 km 1.764 m omhoog 1.641 m omlaag). Ik kwam naar deze loop om te genieten en dat was al drie dagen perfect gelukt. Alles zat gewoon mee, het weer, de omgeving, de lopers en ga zo maar door. Ook was ik vast besloten om mijn pijntjes etc. er even uit te lopen. De afgelopen drie dagen was het niet echt slechter geworden maar helaas ook niet beter.
-
Eifelsteig (2): soms denk ik aan andere dingen dan lopen
Dag 2 Monschau – Gemünd (43,5 km 2.242 m omhoog 2.347 m omlaag). Een van de kenmerken van een tweede dag van een etappeloop is dat je die dag een beetje last hebt van stramme spieren. Opmerkelijk was dat ik daar nu totaal geen last van had. En dat kwam ook wel goed uit want je mag eerst helemaal afdalen en vervolgens weer helemaal naar boven klimmen.
-
Eifelsteig (1):weer een beetje meer volwassen geworden!
Één slagroomgebakje is lekker en smaakt naar meer. Uiteraard wordt dit "lekker zijn" veroorzaakt door de smaak. Toch komt het ook een beetje doordat je het niet iedere dag en in onbeperkte hoeveelheden krijgt. Dus is twee slagroomgebakjes na elkaar eten ook nog lekker, maar het genot neemt een beetje af. Een hele bakkerij leeg vreten geeft misschien wel een kick, maar er komt een moment waarop het echt niet meer lekker is.
-
12 uur in Den Haag
20 juni 2009. Mijn zus Tin en ik spraken af met Eddy Van Boven om mee te rijden naar Den Haag. Na een nacht van drie uur slapen zitten we slaperig in de wagen. Het is 04u30′ en we spraken af bij Eddy om 05u00′. Op de Nederlandse wegen is het weer vlot rijden en netjes op tijd staan we in Den Haag aan het sportcomplex. Even inschrijven en we kunnen ons klaar maken om 12u lang (of kort) rondjes te gaan draaien.
-
Sure I Can
Zaterdag 20 juni. De jaarlijkse TNT sportdag staat op het programma. Tijd voor vertier, plezier en bier vanaf een uur of vier! Op locatie Papendal te Arnhem veel feloranje vlaggen van één van de grootste postorganisaties van Nederland. Postbezorgers houden van sporten, dus het aantal blessures zal vandaag wel loslopen. Als redactielid én postbezorger kon een hardloopverhaal natuurlijk niet uitblijven.