"Morgen is het zover de Landgoed Twente Marathon gaat van start! De route is uitgezet, de tobbes dampen van het warme water, de culinaire verrassingen staan klaar. Het start- en finishterrein bij havezathe Het Everloo is ingericht alle vrijwilligers van loopgroep Dionysos zijn gebriefd. De (route)sponsoren en grondeigenaren zijn er klaar voor…..
…Morgen kun je volop genieten van het Nationaal Landschap Noordoost-Twente. We wensen je een goede nachtrust, een prettige en voorspoedige reis, graag tot morgenvroeg! We starten stipt om 10.00 uur dus zorg dat je op tijd bent en niets gaat missen! "
Ja, zo gaat dat dus in Twente. Van de organisatie krijgen we de avond vooraf nog een bemoedigend e-mailtje. Volgend jaar wellicht instoppen met een goedenacht kus. Voor achten en nog niet helemaal wakker vertrekken we met ons zessen in twee auto’s naar het Twentse land. Ga terug staat er op het bord langs de oprit/afrit A1. Jeetje, heb de kop er niet bij. Maar liever niet spookrijden. Ons wacht straks de Marathon in Twente.
"De Landgoed Twente Marathon route voert over landgoederen en landerijen in het Nationaal Landschap Noordoost-Twente en is grotendeels onverhard. Het parcours is afwisselend, zo loop je door een boerenschuur met koeien, doorkruis je een Arboretum en loop je door een schaapskudde, dit alles in het decor van een betoverend Twents Landschap in herfsttinten. Onderweg zijn diverse stops ingericht waar typisch Twentse streekproducten worden aangeboden. Zo nip je aan een glaasje wijn, proef je een stukje ambachtelijke kaas en geniet je van een vers gebakken pannenkoek. De begeleiders rijden geheel in stijl op solexen. De Landgoed Twente Marathon is weliswaar een prestatieloop, maar meet wel de volle 42,195 km."
Henk loopt de marathon en Eddy en ik starten als twee lopers samen met één fiets en leggen met z’n tweeën afwisselend lopend en fietsend de volledige afstand af. Onderweg zullen we twee keer wisselen. Je loopt dus de halve maar beleefd de hele marathon. Ook vandaag weer van de partij zijn onze echtgenotes. Je bemerkt wel dat twee keer achter elkaar meegaan te veel van het goede gaat worden. " Het kost wel een hele dag tijd, zeg " hoor je ze onderling met elkaar. Wij zijn echter blij dat ze bij ons zijn en een hart onder de riem steken.
Eerst koffie en krentenwegge en dan wat later de start van deze marathon. Marga Bults is aanwezig en oreert "Deur de essen en oawer het greune laand oawer de del en tussen de beest’n deur op zonne dag zet ie alle zoorg’n an de kaant". En even later "Met doon is hier voll belangrieker dan het grote gewin!". Meedoen is belangrijker dan voor de prijzen gaan. Het wordt weer genieten vandaag. De hoornblazers blazen ons weg. Eddy en Henk starten lopend en ik fiets even later samen met een horde andere fietsers achter de meute aan. Na zo’n 4 km file rijden, kom ik ze voorbij. Eddy heeft de pas er goed in en Henk loopt hier achter. Met een tempo van 10 km per uur is het lekker ontspannen en kun je goed om je heen kijken in het Twentse landschap. We lopen het parcours van Rossum naar Denekamp. Gelukkig; het is droog. Af en toe is er zelfs een flets zonnetje.
Het eerste stoppunt is bij de watermolen in de buurt van Denekamp Een Koor zingt ons toe. We nippen aan Twentse bouillon en over het Singraven gaat het parcours verder. In Denekamp worden we bij bakkerij De Winter met krentenbrood opgewacht. Eddy zweet als een otter. Hij heeft het naar zijn zin en straalt. Zijn guitigheid is vandaag niet van het gezicht af te krijgen. That’s the spirit. We naderen Erve Elferman het boerenerf, waar we door de stal met koeien heenlopen. De ronde arts herkent me van vorig jaar; " Hei wel de goede fiets mee genomen ". roept ie. Tja, vorig jaar hadden we malheur met de fiets, maar dit jaar loopt de fiets van Henk gesmeerd.
Na 14 km wisselen Eddy en ik. Eindelijk hardlopen. Bij het rustpunt het Meulenman beginnen mijn eerste loop meters. Even warm lopen en dan later met een snel tempo gestaag verder. Het marcheert zoals altijd en met volle teugen geniet ik van de omgeving. Over de Dinkel, langs het Lutterzand gaat het. Genieten en nog eens genieten. Bij het volgende rustpunt (21km) sta ik bezweet in de rij voor de pannenkoeken. Na tien minuten kom ik met twee bordjes naar buiten. Eddy arriveert net op de fiets en Henk gebruikt zijn eerste gelletje.
Na het smullen lopen Henk en ik samen op verder. Eddy coacht ons al fietsend richting het Arboretum. Al keuvelend vervolgen we onze weg en altijd is het schitterende Twentse landschap om ons heen. Bij het volgende rustpunt. ( Ja er wordt wat afgestopt, gedronken en gegeten ) spreken we met de oprichter/organisator van deze loop. Hij staat bockbier en ander lekkernij ( een karameliseerde sandwich van Twentse krentenwegge en een mousse van regionale Bonte Bentheimer landvarken ) uit te venten. We laten het ons goed smaken. Door het Arboretum gaat het parcours verder. Henk heeft moeite om op gang te komen en loopt wat stijfjes.
Samen lopen we wat later heuvel op richting het landgoed de Wilmersberg. Hier ( 28 km punt ) wisselen Eddy en ik van fiets. Eddy oogt soepel en zijn guitige lach blijft op zijn gezicht. De Twentse gastvrijheid en altijd in de weer zijn voor een ander blijft het ritme aangeven. Het is goed toeven hier, de mensen zijn gek met je. De Tankenberg zit verderop in het parcours en haalt ons extra energie uit het lichaam. Flink stijgen en dan weer snel dalen en tussendoor zoete gebakjes eten. De bospaadjes zijn één en al modder. Dus het is oppassen om niet uit te glijden. Op het landgoed verderop drinken we rode wijn en een klassiek strijkorkest speelt voor ons in de gang van het huis. De beenham smaakt ons goed. Wat later midden in het bos bij de Lutte (35km punt ) wisselen we voor de laatste keer. Hardlopend gaat het met Henk verder. Het regent gestaag, maar wat geeft dat. Nog 7km door de regen en dan komt er aan dit genieten een eind. De dames zetten ons bij de finish op de foto en met zijn drieën staan we trots onder het finish doek.
En dan wacht ons alleen nog maar … de tobbe. Met champagne in de hand zitten we dicht op elkaar gepakt in een bak met heet water. Het is onmundig genieten.
© Albert Broekhoff – Deventer / http://www.daventrialoper.web-log.nl