Zondag 11 april 2010. Rotterdam. Spanning in de bijna snelste marathonstad van de wereld. Zou het vandaag dan toch weer gebeuren? Een supersonische snelle marathontijd die tot in de kleinste dorpjes in Afrika tot de verbeelding zou spreken. Met veel snelle goed getrainde jongens uit Afrika kon er bijna niets mis gaan. Maar de marathon blijft de marathon.

Met een strakke wind en een voor toeschouwers net iets te onaangename temperatuur leek het geen record-tijd-weer. Maar hoe onvoorspelbaar kan een marathon lopen. Ook weer deze alweer 30ste editie van dé grootste en snelste marathon van Nederland. De snelste man van het veld, James Kwambai,  vorig jaar nog net in de laatste  honderd meter verslagen blies zich zelf letterlijk op. Natuurlijk is een tijd van 2.24u nog altijd snel, maar waar de hele wereld een tijd van 2.04 of sneller voor James Kwambai had voorspeld, was het toch wel vreemd James in een soort dribbelpasje over de Coolsingel te zien lopen. 

De finish was ook dit jaar ongekend spannend in Marahonstad Rotterdam: tot vlak voor de streep was er een zij aan zij gevecht tussen Patrick Makau en Geoffrey Mutai. Patrick Makau won uiteindelijk de strijd in de laatste 300 meter met afstand. Met de fantastisch snelle tijd van 2:04:48 leek de wind geen vat op hem te hebben. Met de eerste 3 mannen ver onder de 2.06 Geoffrey Mutai (2de in 2.04.55) Vincent Kipruto (derde in 2.05.13) was het een van de snelste edities in Rotterdam. De enige vraag natuurlijk: hoe hard zou er gelopen zijn zonder de harde wind vandaag? 

Lang bleef het even leeg en stil na de finish van de eerste vier Afrikaanse toppers. Koen Raymaekers werd beste Nederlander in  2:11:09. Een veelbelovende tijd voor deze hardtrainende Nederlander. Het gevecht aangaan met de Afrikanen laat nog even op zich wachten, maar kansen liggen er zeker later dit jaar op het EK atletiek in Barcelona. Mits Koen bestand is tegen de slopende omstandigheden die in Barcelona wachten.

Langs het parcours was het één groot feest. Ondanks het frisse weer waren alle Rotterdamers massaal langs het parcours gaan staan om alle lopers aan te moedigen. Vele bekende en onbekende loophelden zagen wij langs komen, waarbij sommige exact weten waar en hoe ze moeten lopen om na 38 km ook nog mooi op de foto gezet te kunnen worden.  

Voor ons als toeschouwers was het vandaag zeker weer genieten van een dagje marathon kijken in Rotterdam. En aangezien wij de loopschoenen vandaag thuis hadden gelaten was de metro het ideale vervoermiddel om de lopers op verschillende punten te zien lijden. Of genieten. 

© Redactie Loopkrant