De 30 van Almere is misschien in de toekomst haalbaar, maar deze ochtend (24 september) ga ik voor de vijf kilometer op pad. Bijtijds vertrek ik uit Veenendaal. Helaas zonder mijn eigen publiek. Uitdraai van de route naast me in de hoop dat ik niet verkeerd zal rijden. Gelukkig gaat de rit voorspoedig en al gauw ben ik in de sporthal om me in te schrijven. Startnummer opspelden, ChampionChip inrijgen, banaantje eten, wat drinken.

Vervolgens m’n tas met wat spulletjes ophangen in de kleedkamer in de hoop dat die er straks nog hangt (helaas geen bewaakte bewaarservice hier). Nog een goed half uur te gaan voor de start, dus naar buiten om te kijken wat daar zoal gebeurt. De omroeper is luid en duidelijk te horen. De laatste kinderen van de Kids Run halen de finish. Er staan wat kraampjes met water, sportdrank, bananen etc., en er lopen overal mensen met startnummers rond. Gezellig druk.

Zelf loop ik een beetje met m’n ziel onder m’n arm zo in m’n eentje. Maf eigenlijk, want ik zeg altijd dat ik geen groepjesmens ben, maar ja, een beetje aanspraak is wel zo prettig. Maar goed, ook geen ramp, de klok tikt door en ik begeef me alvast richting de start, waar de mensen die 15 en 30km gaan lopen zo van start zullen gaan.

Nog een paar minuten en dan mag ik ook van start. Ik verbaas me weer over de diversiteit aan mensen: jong, oud, dik, dun, en iedereen wens ik in gedachten een goede loop toe. Ik zet m’n mp3-speler vast aan, want zonder muziek kom ik niet ver. Zodra het startschot gegeven is, druk ik op de timer van m’n sporthorloge.

De laatste weken heb ik al vrij snel last van vermoeide/zware benen (wellicht dat het griepje van vorige week de boosdoener was) en ook nu heb ik er snel last van. Ik probeer mezelf af te leiden door om me heen te kijken: een reiger die net z’n vleugels uitslaat, de omgeving (ook erg mooie huizen!). Even later zie ik een bordje. Shit, pas 2km gelopen!! Regelmatig check ik mijn hartslag, want ik weet inmiddels wel ongeveer welke hartslag bij welk tempo hoort. Af en toe een tandje hoger, maar niet té snel. Ik zie aan de overkant de lopers die vele kilometers meer voor de boeg hebben. Petje af voor hen hoor!

Langs het parcours staan eigenlijk geen mensen. Jammer, want dat kan best motiveren. Motiveren moet ik dus echt zelf doen. Muziek, omgeving, mezelf oppeppen met gedachten als “Kom op, je kan ‘t!”, “Je wilt toch een leuke tijd neerzetten? Lopen dan!”, “Nog even en dan ben je er!”. Dan ineens een paar jongelui van de organisatie die me aanmoedigen. Ik roep “Bedankt!”.

De laatste kilometer. Ik probeer m’n tempo constant te houden. Inmiddels een paar dames gepasseerd en eigenlijk wil ik die voor me loopt ook wel voorbij. Maar dan zal ik écht even vaart moeten zetten, en nee, dat gaat me niet lukken. Zo is het ook goed, denk ik bij mezelf. Ik loop in de richting van de fotograaf. Leuk. Maar leuker is het bordje “500m”, en nóg leuker die met “250m”. De finish is in zicht. Ik probeer nog even wat meer vaart te zetten. Door m’n muziek heen hoor ik de omroeper mijn naam en woonplaats zeggen. Dus toch niet helemáál anoniem gelopen. Yes, ik bén er!

Net over de finish krijg ik een paar sportsokken (als herinnering) in mijn handen gedrukt door een vriendelijke dame. Een paar meter verder houdt een oudere man me aan. Ik haal de oordopjes uit m’n oren en vraag hem wat er is. Hij wijst op de doos waar je de ChampionChip in moet doen. Ik zeg ‘m dat ik eerst wel even wil gaan zitten. Ook om even bij te komen. Vond hem wel wat pusherig overkomen zo vlak na de finish. Mag wat mij betreft volgende keer wel anders of wat minder kort op de finish. Als je eigenlijk alleen maar even uit wilt blazen en bijtanken. Ook omdat iedereen waarschijnlijk wel weet wat de procedure is als je dat ding vergeet in te leveren.

Nog wat sportdrank en water gedronken, banaan gegeten, vervolgens m’n tas opgehaald (ja, hij hing er gelukkig nog!) en moe maar voldaan weer op weg naar huis. Thuisgekomen zie ik ’s middags op de website dat mijn (voorlopige) nettotijd 34:19 is voor de 5,2km die ik heb gelopen. Ik ben tevreden….

© Carla den Nieuwenhoop – Veenendaal