Ooit gehoord dat van iedereen ergens op aarde een ander loopt die identiek is aan jezelf. Een hele zoektocht natuurlijk tussen al die circa 6 miljard mensen op deze aardbol om je tweelingbroer te vinden. Sommige mensen komt dat gewoon aanwaaien zoals bij Casper en Simon Vroemen of de gebroeders Castro. 

Van jongs af aan zie je dezelfde persoon rondlopen die je ook in de spiegel ziet. Niet alleen op het eind van de marathon, maar overal kom je jezelf tegen. De strijd tegen jezelf op het hoogste niveau. De wildste verhalen doen de ronde over een-eiige tweelingen en de trucs die ze uithalen in hun leven. Bij een bekende marathon haalde een tweeling ook een wisseltruc uit door onderweg het startnummer over te geven, maar dan moet je natuurlijk niet plots je horloge aan de andere kant hebben. Op foto´s die onderweg genomen worden is dit te herleiden.

Zelf heb ik de grootste moeite om in de kopgroep van de wereldmarathons alle Kips uit elkaar te houden, maar Nederlanders lukt me nog aardig. Zeker wanneer ze markante dingen hebben zoals een haarband of altijd in clubtenue lopen. Alhoewel clubtenue? In Enschede liep ik me eens het snot voor de ogen om iemand van AV´34 bij te houden die in het bekende witte shirt met de twee groene balken liep. Pas toen ik naast hem liep zag ik op de strepen iets van Harriers staan en wist ik dat het een Engelsman was.

Zie gelijkenis op de twee foto’s (nr 2 Karels Davis en nr 86 Cees Kraayeveld). Zou Nijboer in Amsterdam hebben geweten dat hij naast de tweelingbroertjes van Cees Kraayeveld en Jan van Rijthoven liep? Of zou hij ook in de war zijn gebracht door de kleding?

© Rinus Groen – Apeldoorn