Ons moeder is 65 jaar en geeft een groot feest waar we niet mogen ontbreken. Toch maak ik het niet te laat, want morgen wil ik voor geen geld missen. Zondag 30 november 2008. Mijn luchtwegen zijn nog altijd geïrriteerd. Vandaag is de laatste marathon van de ultracup met aansluitend de prijsuitreiking. Deze kunnen we toch niet missen, ziek of niet ziek. Ik waag het er op.
Gieten? Nee, we gaan niet naar Gieten om naar Lars Boom te gaan kijken. We gaan naar Geldrop waar het ook aan het gieten is. De t’is voor niks marathon. De naam zegt het al: gratis inschrijving. Om 10u is de start en ruim op tijd komen we aan. Nog maar net op de parking en Henri komt al met een geschenk af. Bedankt voor de mooie cd. Het is koud en de regen blijft maar uit de lucht vallen. Over het parcours weet ik niet vee,l maar zo dicht bij Eindhoven, het zal zich wel allemaal op asvalt afspelen zeker.
Nog snel een lepeltje hoestsiroop en de rugzak aan. Veel bevoorrading zou er niet zijn, dus speel ik liever zeker. Enorm veel vrienden aanwezig en ondanks het mindere weer zit de sfeer er toch goed in. Een mooie groep lopers staan klaar om er aan te beginnen. Ik loop de eerste kilometer in een tweede groepje, maar de benen voelen goed aan en ik sprint snel naar het eerste groepje. Lucien komt ons (Rudy en Patrick) alsof het niets is voorbij en snelt naar Beckers. Ik probeer aan te klampen, maar na Pat moet ik ook Rudy wat lengtes laten. De benen willen wel maar de ademhaling gaat niet zoals het moet.
Van asvalt is niet veel te bespeuren. Na een padje, waar heel wat ijs op ligt ,draaien we het bos in om aan een cross van 40km te beginnen.
Ik haal nog een andere loper in en we lopen rond positie zes. De wegwijzers staan op elke boom en verkeerd lopen kan hier gewoon niet. Dat dacht ik toch, na een hekje waar we door moesten stond niet direkt een pijltje en ik koos links omdat er in de verte mensen liepen. Verkeerde keuze. Ook de andere loper ging met me mee. Al snel zagen we dat er iets mis was en eens terug op het goede pad waren we al een tien minuten kwijt gespeeld en waarschijnlijk ook wat plaatsen. Mentaal was het voor mij een klopke en na een goede hoestbui ging het niet echt goed meer.
Mijn borst was bevrozen en heel de binnenkant voelde ijskoud aan. Eric kwam voorbij met zijn fiets en zei me dat ik beter verstandig kan verder lopen nu. Mooi hoe hij door die modder geraakt met zijn fiets, Sven Nys zou het niet beter kunnen. Ik moet even wandelen om wat op adem te komen en Ghislain komt bij me en offert zich op om met mij verder te gaan. Ik kan een paar kilometer in zijn spoor lopen, maar moet na een tijd toch weer even stilstaan. Klaarlichte dag en toch sterretjes zien…hier klopt iets niet. Ghislain wacht me op en we gaan iets trager verder. Telkens als het wat moeilijker gaat zie ik hem omkijken en wat vertragen en dan weer wat sneller. Ik wil niet opgeven, want al bij al lopen we toch nog in een goede positie. Achter ons is ook niet veel volk te bespeuren en dat moet maar zo blijven. Ghislain, je beseft niet hoe blij ik was dat je me meesleepte. Zonder jou mocht ik er een uur bijtellen.
Het parcours is ondanks ik zo afzie toch prachtig en tegelijk is het genieten. Draaien en keren, naar boven en naar beneden, door de duinen, plassen, modder,… gewoon prachtig. De naam is niet juist, het was helemaal niet voor niks! Dat nu juist deze marathon gratis is… één van de mooiste die ik al liep. De organisatie was zeer goed en de sfeer nog beter. Aan de lijn mag ik de klok stilzetten, maar ben er te moe voor. Het moet rond 3u40’ geweest zijn. Nog een mooie tijd voor zo een zware marathon en dus ben ik heel tevreden.
We veranderen nog snel de douches in een grote modderpoel. Ocharme de mensen die alles hier moeten opkuisen. Dan volgt de prijsuitreiking van de ultracup. Het is nog heel gezellig achteraf en mijn zestiende plaats in de cup levert me 50€ op. De cup zit er op en daar zijn veel lopers blijkbaar niet echt kwaad om. Een prachtige dag vandaag, een marathon om nooit te vergeten. De meeste veellopers lassen nu een rustpauze in en daarvan zien we bijna iedereen terug op de LPM in Genk. Uitkijken naar januari dan maar.
© Paul van Hiel – Jette (BE) / http://paulvanhiel.spaces.live.com