Mijn 2e halve marathon. Hier heb ik naartoe geleefd en hier heb ik voor getraind. Toch blijft het een prestatieloop. Zo’n grote afstand is zenuwslopend. Rond half acht sta ik op en eet samen met mijn zoon Owen een ontbijtje. Hij een flinke uitsmijter ham en ik wat pannekoeken en een banaan. Ik heb eigenlijk weinig trek, maar ik moet toch de nodige koolhydraten innemen. Na het ontbijt douchen, omkleden en sporttas inpakken.
Met de auto ga ik naar het station Ede-Wageningen en pak de trein van 10.40. Op het perron raak ik aan de praat met Ronald Rademaker uit Wolfheze. Hij doet ook de halve en de hele weg naar de sporthallen Zuid reizen we samen. In de sporthallen Zuid haal ik mijn startnummer en kleed me rustig om. Van de beurs pik ik niks van mee. Tijdens het omkleden nog een banaantje en een liga achter de kiezen en een flesje sportdrank. Van al het drinken moet ik uiteraard naar het toilet. Vervolgens ga ik naar hal 3 waar mijn sporttas wordt ingenomen en dan ga ik naar buiten. Op weg naar de startvakken. Ik start in vak 5. Het laatste vak aangezien ik geen eindtijd heb vermeld bij de voorinschrijving.
Voor de start ga ik nog een keer naar het toilet. Waarschijnlijk de spanning die parten speelt. In het vak raak ik aan de praat met een Schot. Uit zijn verhaal maak ik op dat het zijn 2e halve wordt in Amsterdam. Great! Ik wens hem veel succes en dan gaat de massa bewegen. Ruim tien minuten later dan oorspronkelijk is gepland passeer ik de rode registratiematten. Na ongeveer 2 kilometer voel ik mijn blaas weer. Wat moet ik doen? De hele wedstrijd met een opgeblazen gevoel lopen of zo snel mogelijk een plaspauze inlassen? Ik besluit het laatste te doen en bij het 3km punt staan een aantal openbare toiletten en dat is mijn redding.
Na de pitstop voel ik me weer stukken beter en vervolg mijn route. De eerste waterpost sla ik over om de verloren tijd in te halen. Ik heb zelf mijn drinkbelt met water mee, dus ik krijg voldoende vocht binnen. Ik voel me goed en mijn gemiddelde hartslag probeer ik rond de 165 te houden. De volgende 5 kilometer gaan ook vrij rustig en loop ik met souplesse. Ook deze drinkpost sla ik over en haal zo weer een groot aantal lopers in. Bij 12 kilometer raak ik aan de praat met een loopster die een Egmond shirt aan heeft. Ik loop een stukje met haar op en na een kwartierje wens ik haar veel succes en ga haar lossen. Bij de volgende drinkpost pak ik een stukje banaan omdat ik me iets slap begin te voelen. Nee, he, volhouden. Ik heb gelukkig genoeg drinken bij me en af en toe neem ik wat teugen water. De 15k passeer ik zonder veel moeite en vervolgen de volgende kilometers. Bij zeventien gaat het lichtje gelukkig niet uit zoals bij de City Pier City. Na 18k zakt het tempo iets maar ik blijf op mijn tanden bijten en wil koste wat kost niet gaan lopen zoals nu links en recht velen doen. Vlak voor de finish in het Olympiastadion loopt het parcours door het Vondelpark. Leuk om dat mee te maken. Als ik het park uit ben heb ik nog zo’n kilometer voor de boeg. Onder de 2.28 is nog mogelijk, maar dan moet er een tandje bij. Bij de laatste kilometer pak ik bij de laatste drinkpost nog wat sportdrank en een stukje banaan en vervolg dan mijn laatste 1000 meter. Het gaat wat moeizaam maar ik houd vol. Zo’n 150 meter voor de finish zet ik nog een eindspurt in maar helaas is dat niet voldoende en klok ik een tijd van 2.29.46. Officiele tijd 2.29.37. Voor mijn gevoel heb ik veel beter gelopen dan mijn halve in Den Haag. Mijn ghs is 166 en mijn mhs 181. Ik ben niet helemaal tevreden, maar ik heb er wel vrede mee. Volgende keer beter! Vanaf woensdag focus ik me op mijn voorbereidingen voor de halve van Egmond
De halve van Egmond wordt uiteraard een hele andere halve marathon. Veel zwaarder waar ik me iets anders op moet voorbereiden. Uiteraard moet ik weer de nodige kilometers maken, maar ook qua ondergrond zal ik eraan moeten geloven en moet ik ook op zacht ondergrond gaan trainen. Daarnaast zal ik ook wat heuveltraining in moeten plannen en veel op het vals plat moeten rennen. Hier op de Veluwe komen al deze factoren ruim aan bod. Dus werk genoeg aan de winkel. Daarnaast zal ik op zondag 7 december de Montferlandrun 15k in ’s Heerenberg lopen. Een ideetje van mijn loopmaatje Ids. Hij heeft deze run al eerder gelopen en het leek hem wel een goed plan om deze run als training te doen voor de halve van Egmond. Een zeer heuvelachtig parcours met flink wat stukken vals plat en flink wat pittige heuvels. Ik zal samen met Ids aka Ironman er naar toe gaan en dan kijken hoever ik ben qua niveau voor Egmond. Daarna heb ik nog een maand de tijd om op 11 januari scherp aan de start te verschijnen in Egmond. Met de hulp van mijn maatje Ids gaat dat zeker goed komen. Als marathonloper, ex-bodybuilder en sportmasseur weet hij uiteraard heel veel over diverse facetten binnen de (duur)sport.
Ik heb er veel zin in de voorbereidingen en wie weet sneuvelt mijn tijd van 2.28.32 tijdens de halve van Egmond. Webloggers Ironman en RunningCrashSmashDummie gaan in Egmond knallen, ha,ha,ha. Maar wat veel belangrijker is om in Egmond te genieten. Plezier staat voorop!
© Eugène Lekatompessy – Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl/