Groot Ginkelse Loop, een thuiswedstrijd – Loopkrant.nl

Het is eindelijk zaterdag 21 juni. Vandaag loop ik een thuiswedstrijd tijdens de Groot Ginkelse Loop. Een loopevenement waar ik graag naar toe kom. Dit keer wil ik een PR neerzetten op de kwart marathon. Of ik het haal weet ik niet aangezien ik nog niet helemaal hersteld ben van een verkoudheid en de vaccinatie die ik gehad heb is ook niet bevorderlijk voor het herstel.

Het laatste duurloopje ging redelijk, dus al met al ga ik met een redelijk gerust gevoel naar Wekerom. Op dit loopevenement zal ik in elk geval weer wat webloggers tegen komen. John die helemaal uit Zeeland komt voor een uurtje hardlopen en Eline. Rond elf uur stap ik een beetje zenuwachtig in de auto. Dat heb ik altijd voor een wedstrijd. De zenuwen gieren door mijn lichaam en dat houdt pas op na het startschot. Van tevoren heb ik goed ontbeten en goed gedronken, want ik wil niet weer voor verrassingen komen zoals de laatste keer tijdens mijn halve marathon in Den Haag. Waar ik eigenlijk te weinig heb gegeten en bijna het lampje uit ging na 17 kilometer.

Na een klein kwartiertje parkeer ik mijn auto op aanwijziging van een verkeersregelaar op een plekje op ’s Heerenloo in Wekerom. ’s Heerenloo is een centrum voor geestelijk, lichamelijk gehandicapten waar de start en finish is van de 10e Groot Ginkelse Loop. Voor mij is dit bekend terein omdat ik hier wekelijks kom, omdat mijn zoon hier zwemles krijgt in het zwembad. Het bad wordt namelijk ook gebruikt voor particuliere zwemles. Het centrum staat midden in de bossen van de Hoge Veluwe met aangrenzend de Ginkelse heide.

Als ik mijn startnummer heb bevestigd die ik aan mijn startnummerbelt heb vast gemaakt en mijn mp3 speler in mijn achtervakje van mijn loopshort heb gestopt verlaat ik de auto. Ik neem ook nog een banaantje mee en ga dan richting het commentaar die uit de speakers komt. Ik zie al wat lopers weer richting de auto’s lopen. Zij hebben blijkbaar de 5 kilometer gelopen. Het evenement is wederom weer opgefleurt met twee grote bogen en een standje waar je shirtjes en aanverwante produkten kunt kopen van de hoofdsponsor en een standje met drinken.

Even later zie ik een bekend gezicht. Het is John die helemaal uit Zeeland is gekomen om even een kwart marathon te lopen. John ken ik via het webloggen en heb de eer om hem persoonlijk te ontmoeten tijdens de City Pier City halve marathon in Den Haag. Hoewel hij de 50 is gepasseerd is het een hardloopkanjer en heb ik héél veel bewondering voor zijn hardloopprestaties. Maar daarnaast is het gewoon een wereldgozer, een sympathieke, nuchtere Zeeuw! Ik wist uiteraard van zijn komst en uiteraard praten we weer even bij! Voor John is deze omgeving geen onbekend terrein, want heel wat jaren geleden heeft hij hier als dienstplichtige gelegerd.

In de buurt van de kleedkamers kom ik ome Wim tegen die de halve marathon gaat lopen. Hij start een kwartier later. Wim heeft flink wat progressie gemaakt in korte tijd en is nu bezig met zijn voorbereidingen voor de marathon van Amsterdam. Hij is lid geworden van de Edese atletiekvereniging Climax die dit evenement organiseert en hij is ook bij zijn werkgever bezig met allerlei loopaktiviteiten voor de RVS runners. Na de onderlinge begroeting en gesprekken krijg ik een telefoontje van mijn loopmaatje Carla. Ze wenst me een goede wedstrijd en doet ook de groeten aan John. John heeft met haar afgesproken om in mijn oor te hijgen zodat ik wat sneller kan lopen. Dit jaar doet Carla niet mee en inmiddels heeft ze verpicht haar hardloopschoenen in de wilgen gehangen. Gelukkig is ze niet bij de pakken neer gaan zitten, maar is ze gaan fitnessen. Fitness is haar nieuwe passie geworden en na elke fitnesstraining voelt ze zich goed en dat was bij het hardlopen anders gesteld. Go for it Fitness Mom!!! Onderweg kom ik nog Eline tegen. Ook een hardloopweblogger die vandaag haar eerste kwart marathon loopt. Ik voorspel haar een goede tijd omdat ze de 10 kilometer al onder het uur heeft gelopen.

Een paar minuten voor aanvang van de wedstrijd meldt de organisatie dat een kudde Schotse Hooglanders op het parcours bevinden. De organisatie stelt de lopers gerust dat de beesten geen vlieg kwaad doen. Bij John breekt het angstzweet uit, omdat hij zijn rode lopers webblog shirt aan heeft, ha,ha. Ik heb gelukkig mijn kanariegele looppaspoort shirt aan en Eline haar nieuwe blauwe looppas shirt. Om 12.00 u wordt het startschot gegeven en starten John en ik helemaal achteraan. Naar voren dringen is onmogelijk omdat het bospad vrij smal is. Op een gegeven ogenblik zie ik John niet meer en verwacht ik hem wel bij de finish.

Wat betreft het parcours, dat is zoals ik het al heb verwacht en ook al heb ervaren: ZWAAR! Vals plat, verharde paden, ruiterpaden, mul zand, boomwortels, takken, kuilen en dennenappels. Niet het fijnste ondergrond, maar voor vandaag moet ik het hiermee doen. Toch is het parcour ook hardstikke mooi. Bos afgewisseld met heide. De eerste 5 kilometers gaan redelijk goed en doe ik 32 minuten over. De drinkpost bij De Mossel is een verademing. Hier stop ik om rustig een half bekertje water te drinken en krijg ik ook nog een spons. Ik koel mijn hoofd en nek en pers wat water uit de spons en maak mijn rug wat nat. Heerlijk. Daarna ga ik weer verder en probeer mijn voorgangers weer in te halen. Onderweg kom ik Eline tegen die een maatje heeft gevonden. Ze lopen beiden een lekkere tempo en ik sjok er achteraan.

Bij een dalende ruiterpad die uit mul zand bestaat ga ik de dames voorbij. Eline heeft me in de gaten, groet me en ik krijg van haar een schouderklopje. Ik houd deze versnelling aan en na een meter of 100 gaat het tempo weer omlaag. Toch moet ik deze aktie bekopen want na de acht kilometer wordt ik weer door beide dames ingehaald. Ik zorg wel dat ik bij hun in de buurt blijf. En dat lukt aardig. Ik loop een poosje mee met een groep van drie lopers maar na de 10 km punt ga ik wat versnellen en zie dat het maatje van Eline is gaan wandelen. De laatste 500 meter ga ik zeer zeker niet wandelen, nog even doorbijten. Ik zie Eline voor me maar haar kan ik niet meer inhalen. Een paar seconden na haar bereik ik de finish in een tijd van 1.07.04 (netto). Helaas geen PR, maar ik ben dik tevreden met het resultaat. Volgende keer beter!!! John en Eline, het was weer leuk om jullie weer ontmoet te hebben. Ik hoop eens een keer een loopje te doen in Zeeland. De één na mooiste provincie van Nederland, ha,ha.

Als ik rond vier uur ’s middag op hetzelfde terein terug ben voor de zwemles van mijn zoon zie ik geen enkele spoor meer van het mooie, grote loopevenement die een paar uur geleden heeft plaats gevonden op een paar dranghekken en de bewegwijzering na. Ik heb weer hartstikke genoten van deze mooie hardloopevement. Organisatie van GGL, bedankt! Tot volgend jaar maar weer!