Het is maandag 19 mei 2014 klokslag 6.39 als ik wakker schrik van de wekker. Ik draai me nog een keer om en denk nog even na over wat ik allemaal weer heb gedroomd vannacht. Ditmaal niets over gevaarlijke zwijnen of achtervolgingen in het bos. Daarentegen weer eens een jolige droom. “Samen met de Loopzussen rennen door de autowasstraat”

Diezelfde ochtend nog plaats ik een vrolijke tweet met de tekst `Lachuh, ik droomde over de BlinqRun: samen met de @Loopzussen met zomers weer door de wasstraat rennen bij @BlinqCarwash`. Warempel een zeer vlotte reactie van Mike, eigenaar van de plaatselijke Carwash:“Ik ben voor en nu? mail me anders even.`

Na een korte afstemming, slechts enkele zinnen voor nodig, was de deal rond. Woensdagavond 21 mei waren we van harte welkom bij de Carwash aan de Lange Amerikaweg. De hele dag liep ik met vleugels en een grootste smile rond. Ondanks dat toch een beetje gesnuffeld op internet, want was het wel zo veilig? Neem ik niet te veel risico? Zeker in het kader van de aankomende Hardloop4daagse. Gelukkig dacht Mike met me mee en was veiligheid gegarandeerd! De vraag van Mike was eigenlijk meer:”Hoe nat willen jullie worden?”

Op de avond zelf in een lange sliert richting de spetterlocatie. Naast de Loopzussen waren nog meer Apeldoornse lopers enthousiast geworden bleek al snel. Ondertussen politie ook maar opgetrommeld: extra toezicht en publiek is wel zo fijn natuurlijk. Mike stond ons al met zijn grootse glimlach op te wachten. De carwash was inmiddels verboden terrein voor de auto’s en we kregen vrij spel. De borstels stonden flink te draaien en de watersproeiers gingen voortreffelijk te keer.

Aan mij de eer om het startsein te geven:”1-2-3…jaaaaaaaaa!”. En wat ongelooflijk gaaf was dat zeg. Het water kwam van alle kanten en binnen no-time waren we tot op het bot doorweekt, maar na 1 keer ophouden? Duh, tuurlijk niet. Een gegil van jewelste om me heen en de blik in de ogen van iedereen. Zelfs cameraman Leroy ging uiteindelijk door de wasstraat met zodoende inside beelden! Een ervaring om nooit te vergeten. Dan..plots..na mijn derde ronde…staat ineens iedereen stil. Wat is er gaande? Er is toch niemand onderuit gegleden? Ik minder vaart en kijk wat er aan de hand is. Ik zie knikkende knieën bij de Loopzussen&Friends. Oh jee, wat is er gebeurd? Ik draai me om en kijk iets gespannen de autowasstraat in….

“JAAAAAAAAAAA, kom Hennie!!!! We gaan nog een keer.” De waterstralen gingen nog hoger met als resultaat dat ik nog meer op verzopen kat leek. Het water sopte in de schoenen, maar wat een schitterende actie van die Mike! Achter me hoor ik de woorden:“OK, nou is het klaar! Ik ben doorweekt man…” Ik giechel en plas bijna in mijn broek. Met Debby en Marijn scheur ik nogmaals in aangepast tempo door de watershowroom. Na 5 rondes gaat dan toch de kraan dicht en krijgen we als extra beloning een fles sportdrank en wat cadeaukaarten voor een blinqende wasbeurt mét auto. Enigszins teleurgesteld zeg ik:“Ehh, 5 is niet deelbaar door 3. Dat brengt ongeluk Mike” Als hij mijn blik ziet kan hij niet anders dan me mijn laatste ronde gunnen. Dan is het waterfeest echt voorbij en keren we met z’n allen weer huiswaarts. Op het fietspad 1 groot spoor aan natte voetafdrukken.

Die nacht en ook de dagen daaropvolgend denk ik met een grootse lach terug aan woensdag 21 mei 2014. Een dag die ik nooit meer zal vergeten. Een droom werd werkelijkheid en dat binnen 3 dagen tijd. Het stuiteren zal nog wel even doorgaan en de eerste dromen zijn alweer gepasseerd. Zie Movie Loopzussen BLINQ-run 2014

“Ik droom dat ik de laatste kilometers van de hardloop4daagse met een collectebus loop en dat iedereen mij door een kleine donatie richting de finishlijn helpt. In de verte hoor ik speaker Henk Borgmeijer iets roepen…………”

Hoe die droom verder gaat vertel ik later wel persoonlijk aan mr Henk! Niet alle dromen komen wellicht altijd uit, maar Keep On Dreaming!

© Redactie Loopkrant – Fiona Markus