In het Pinksterweekend is het zover. Dan ga ik vier dagen hardlopen op de Veluwe. Het aftellen is begonnen en de focus is daar. Bootcamps, kickbokslessen, survivallen en alle andere exotische sporten zijn even van de baan. Nu is het enkel lopen, eten, slapen en luisteren naar het lichaam.
De Hardloop4daagse is niet een wedstrijd waarbij ik vier dagen aaneengesloten loop weliswaar, want dat zou een wereldwonder zijn wat mij betreft. Wel pittige loopafstanden met minder dan 24 uur herstelpauze. Dat vergt enige voorbereiding; hoe zorg je ervoor dat het lichaam voldoende en tijdig is hersteld om de volgende wedstrijdprikkel weer aan te gaan? Kijkt ‘Miss TooMuch’ niet uit de boom toe?
Verkramping in de bovenbenen in de nacht, zeer heftige hoofdpijnaanvallen gedurende mijn menstruatieperiode, verkoudheid, prikkelbaar, lusteloos en angstig. Typische signalen dat het herstel onvoldoende is opgewassen ten opzichte van mijn inspanning. Langzaamaan kroop mijn energiepeil verder omlaag. Het toppunt van overtraining gebeurde op Kroningsdag. Vanuit het niets languit met mijn snufferd in het bos. Wham, daar ging ik. Een boomstronk? Nee, gewoon over mijn eigen benen gestruikeld en vol op mijn neus in het zand. In paniek zocht ik naar mijn bril. Even vergeten dat ik met lenzen liep. Een half uur later met een rood-wit-blauwe neus en oranje shirt op de Eerste hulp.
Op internet is veel te vinden over trainingsleer en de kreten supercompensatie en overtraining vliegen om je oren. Theoretisch allemaal machtig mooi, maar hoe weet je nu of je te veel of juist te weinig doet in de voorbereiding? Na de Koninklijke val ging de knop om en besloot ik om een tandje terug te doen. Mijn enthousiasme voor hardlopen bleef ondanks deze lichamelijke terugval nog steeds erg groot, maar ik moest mezelf driftig afremmen en nog beter naar mijn herstelvoeding kijken. Maar ja: die hardloopverslaving is zo moeilijk te weerstaan! De periode rond mijn maandelijkse was het lastigste. Hoe kon ik die het beste aanvallen? Mijn lichaam reageerde uiteindelijk in deze specifieke drie dagen het beste op boterhammen met stroop, tomaten, spinazie, rucola, broccoli, kip, vis, eieren, amandelen en yoghurt.
Zelf ben ik niet zo van de sportshakes en voedingssupplementen. Diëten is niets voor mij, want ieder mens is uniek en verdient een eigen aanpak. Ieder heeft haar eigen energielevel en daarbij horend voedingspatroon. In de periode dat ik van 100kg naar 80kg ging, was het met name de verminderde stress, gezondere voeding en iets meer bewegen die zorgde voor het eerste gewichtsverlies. De afname van 80kg naar 65kg kwam met name door het besef dat ik te weinig energie in de vorm van voeding binnen kreeg. Zeker toen ik meer ging sporten was een toename in voeding vereist om mijn lichaam niet kapot te maken. Nu ik in training ben voor de Hardloop4daagse ben ik hier weer extra alert op geworden, want oud gedrag sluipt er zo weer in. Na maanden uitproberen met aangescherpte voeding en rustdagen lijkt mijn lichaam er klaar voor te zijn. Mede dankzij mijn Loopzussen die iedere keer weer hernieuwde gezonde hapjes verzorgden na afloop van een training of wedstrijd. Bananenbrood met stroop…om je vingers bij af te likken.
Mijn advies: alleen maar op hoog tempo door de wijk rennen is zeker niet noodzakelijk voor een optimale voorbereiding en meer snelheid op de langere termijn. Juist op je gemak lammetjes, vogels, reeën en zwijnen spotten is wat ik adviseer. Op deze wijze blijft de ademhaling rustig en kan je het langer volhouden. Een beetje extra eiwitten erin en die kleine pijntjes gewoon eens laten behandelen door een sportmasseur. Volgende keer meer over de sociale factor tijdens het hardlopen. Welk gunstig effect heeft dat?
© Redactie Loopkrant – Fiona Markus