Vleuten. 9 mei 2013. Toen ik de informatie las van DeLoopVanLeidscheRijn “in het voetspoor van de Romeinen” dacht ik meteen: daar wil ik aan meedoen. Een nieuwe loop, altijd leuk, en 15km dan zou ik meteen een mooi Clubrecord op die afstand neer kunnen zetten.

Dus meteen ingeschreven en er aandacht aan besteed in ons clubblad en op onze site in de hoop dat er meer animo voor zou zijn en we er een leuk uitje van zouden kunnen maken. Helaas, er was nog maar één enthousiaste loper van onze vereniging, maar daar had ik niet veel aan. Ben ik al bang overal te laat te komen, die angst is bij hem nog groter, met als gevolg dat hij de trein een half uur eerder nam dan ik.

Het was druk in de trein, maar niet met hardlopers en dat werd het ook niet. Ook niet in de trein naar Vleuten waar ik kennis maakte met een hardloopster uit Haarlem waar ik verder mee opgetrokken ben. De start was vanaf het Maximapark en dat lag ongeveer een kilometer vanaf het station. Bang om het niet te vinden hoefden we niet te zijn, want op punten waar je verkeerd zou kunnen lopen stonden vrijwilligers ons de goede kant op te wijzen.

Op een groot grasveld waren kramen en verkleedtenten opgezet. Kramen waar je je startnummer kon halen en je tas af kon geven, kramen met lekkere hapjes en drankjes en kraampjes met hardloopinformatie en/of kleding. Die kleding was van hiphardlopen.nl met heel veel hardlooprokjes. Er liepen trouwens ook veel vrouwen in een hardlooprokje. Ik was blij dat ik die van mij meegenomen had. Op het middenterrein waren picnictafels en banken geplaatst en er liepen heel veel Romeinen rond! Gelukkig voor de organisatie was het prachtig weer, want ik zou niet weten waar ze met de supporters en lopers naar toe hadden gemoeten als het geregend had.

Je startnummer werd niet toegestuurd maar moest je ophalen. Op het startnummer was een sticker geplakt dat correspondeerde met het startvak waar je moest starten. Nu had in de informatie gestaan dat de wedstrijdlopers een rode sticker kregen. En die op mijn startnummer was groen. In mijn onschuld dacht ik dat men op het laatste moment nog wijzigingen had aangebracht omdat, volgens mij, het groene vak het tweede vak was en dan zou in het vak ervoor wel de elite komen te staan. Dat ik het volkomen bij het verkeerde eind had, bleek toen we in het startvak stonden: het groene vak was het één na laatste! Mét mij stonden nog meer wedstrijdlopers te balen, want ook zij waren verkeerd ingedeeld. Dit hield in dat het wel even duurde voor we over de startstreep waren, we stonden zelfs stil. Er werd wel omgeroepen dat onze tijd pas inging als we over de mat waren, maar dat geldt niet voor de wedstrijduitslag, zoals verder in dit verslag te lezen valt.

De zon scheen uitbundig, het was 19 graden en gelukkig stond er een beetje wind. Alles is relatief: ik, als kustbewoonster, vond dat er een beetje wind stond, de lopers die uit de buurt kwamen vonden het bijna stormen. Het lopen viel me zwaar, al binnen de 5 km moest ik wandelen en elke 5km moest ik wel een wandelpauze inlassen. Mijn ademtekort speelde weer op samen met dat het op sommige plekken wel heel erg warm was. Maar…….ik ben niet uitgestapt!

Het was een leuk parcours en er stond heel veel publiek aan de kant die je ook met je naam (stond op het startnummer) aanmoedigden. Met een eindtijd van 1.25.41 was ik niet echt gelukkig, de DtD loop had ik sneller gelopen en die is langer! Maar goed, het is wel een CR en dat kan ik (of een andere V65) dan gaan verbeteren. Ik werd 3e V65, was netto sneller dan de 2e, maar ja, de brutotijd telt en zij was wel in het goede startvak ingedeeld………..

De terugweg naar het station was wat moeilijker, want niemand van de Crew wist welke kant ik op moest. Gelukkig waren er plaatselijke supporters die me de goede kant opwezen. Op het station kwam ik de hardloopster uit Haarlem weer tegen die veel sneller was dan ik, maar zo had moeten zoeken naar de weg naar het station dat we toch gelijk in de trein zaten.

Volgend jaar ga ik weer!

© Myra van Es