Zaterdag 12 januari 2008. In de bosrijke omgeving van Epe aan de Dellenweg wordt op deze dag dé cross van Epe georganiseerd. En dit jaar is deze cross ook de derde cross in het open Gelderse/Overijsselse Regiokampioenschap. Direct bij aankomst van het wedstrijdterrein is de grote zandberg niet te missen. Het lijkt alsof tientallen bulldozers kilo’s vers zand op een speelterrein hebben geworpen.
Echter dit schijnt niet het geval te zijn. Voor atleten als Dennis Weijers (AV Phoenix) is het smullen geblazen. Direct vanaf de start vliegt hij er met volle teugen in. Als een sprintkanon schiet hij als eerste over de grote berg met mul zand. Daarna houdt hij het tempo hoog en wordt de afstand met nummer twee groter en groter. Hoe graag Ruud van de Wal (AV’34) het ook wil, hoe hard hij ook knokt, Dennis is toch een klasse apart als het om crossen gaat.
Het parcours is veelzijdig en alles zat er dan ook in: zandheuveltje op, zandheuveltje af, slingerpaden, brede paden, smalle paden, lastige boomstronken, korte klimmetjes om het tempo en ritme eruit te halen. Daarnaast ook scherpe bochten, pad langs de vijver. Dit alles met uitzicht om de zandheuvel. Het helse zand, waarbij de verzuring pas toetreedt bij het topje van de heuvel. Echter dan was je er nog niet. Het parcours was zo uitgezet door de organisatie dat je als loper al zigzaggend over de berg driedubbel kon genieten van deze zandbank. Weinig herstel in het hele parcours. Wie dé klimduin van Schoorl kent zal een vorm van herkenning hebben gevoeld!
Henk Borgmeijer, wie kent hem niet? Vandaag is hij de man die iedereen aan het lopen houdt. Zeker als je kijkt naar een cross als vandaag. Hoe moe je ook bent, hoe kapot je ook zit, hoeveel verzuring er al in je benen zit? Bij het zien van de berg is het slechts klimmen en dalen en klimmen en dalen. En dit onder toezicht van Henk Borgmeijer. Tsja, dan zit wandelen er echt niet in. Iedereen is volgens hem een talent en kan klimmen als de beste. Woorden als ‘wat een macht in de benen’, ‘waaghals van een gozer’ en ‘opvolger van Wim van Esch, wat een afdaling!’ vliegen je dan ook om de oren. Veteranes Mieke Toorenaar en Trees Rutten streden samen om de 60-plus-bokaal zoals Borgmeijer dit zo schitterend kan verwoorden.
Niet alleen de groep senioren en veteranen worden op deze wijze omhooggestuwd. Bij het zien van de vele kids begint het hard sneller te kloppen en komt Henk pas echt goed op stoom. Als je het hebt over een echt crosshart zoals in vroegere jaren dan zit je in Epe goed. Epe staat sinds jaren bekend om de grootschalige inschrijving van de jeugd. Kleine atleetjes van regionale verenigingen zoals AV Cialfo, AV’34, Athlos, De Liemers, De Gemzen en Daventria zorgen voor een groots deelnemersveld en veel enthousiaste supporters. Of er nog nieuwe talenten gespot zijn? Floor Doornwaard en Danique de Haan lieten bij de pupillen C duidelijk zien dat winnen van de jongens nog echt mogelijk is. Op de 1000m lieten ze alle jongens achter zich. Hoop voor de toekomst is er dan ook zeer zeker.
© Redactie Loopkrant.nl