Vandaag, 23 juni en zaterdag 24 juni 2006 de serieuze laatste test: de wandeltweedaagse van Amersfoort. Daar gaan we de veertig kilometer lopen. Na een goede voorbereiding ben ik er klaar voor. Diverse tochten gelopen en hierbij veel kilometers gemaakt de afgelopen weken. Eigenlijk direct na de Midwintermarathon (18.7km) in Apeldoorn hebben  we de hardloopschoenen even wat rust gegeven om de voorbereiding van de vierdaagse in Nijmegen zo optimaal te laten zijn.

Maar je weet het nooit. De één zegt:"Je moet zeker 500 kilometer in de benen hebben". De ander zegt juist: "Nou ik redde het met één keer een avondvierdaagse lopen".  Wat moet je daar mee? Uiteindelijk maar de tussenweg gekozen. De stoute wandelschoenen aangetrokken en begonnen met één keer in de week een wandeling van tien kilometer en dat langzaam uitbreiden naar dertig kilometer. Het ging goed. Dat wil zeggen geen blaren en ook geen spierpijn. Zouden de eerdere hardlooptrainingen met Titus ook daar goed voor zijn?

En dan maar afwachten of we worden ingeloot voor de vierdaagse in Nijmegen. Anders zou alles voor niks zijn geweest. Eindelijk kwam het verlossende bericht:’" U bent een van de 49.000 die mag deelnemen aan de 90ste editie van de vierdaagse van Nijmegen". Yes, ik zit erbij! Nu zorgen dat we alles heel houden en zo goed mogelijk trainen. Dan moet het vanzelf goed komen.

Maar… telkens als ik de schoenenkast opendeed stonden daar een paar hardloopschoenen werkloos te kijken. Eigenlijk wel sneu voor ze, dus ook die maar weer aangetrokken. Elke week worden ze ook maar een keer uitgelaten. Ook deze schoenen weer opgenomen in het trainingsprogramma. Echter het wandelen is nu nummer één. Na de vierdaagse zijn de hardloopschoenen weer aan de beurt. Wat zullen we dan weer voor doel hebben? Ik heb er wel één en hoop die ook te kunnen verwezenlijken. In Amsterdam de halve marathon lopen. Eerst de vierdaagse tot een goed einde brengen.

Tijdens de trainingen zie ik nu veel meer dan waneer ik aan het hardlopen ben. Tijdens het hardlopen zie ik ook wel veel, maar nu heb ik de routes ook in wandeltempo gelopen. Het tempo ligt wat lager en dan zie je nog meer. Zo heb ik de route van de Asselronde in Apeldoorn gewandeld. ‘s morgens vroeg is het heerlijk in het bos. Het wild kijkt je dan ook aan van ‘Die is gek’. Het is voor de vierdaagse, maar maak dat deze dieren maar eens wijs.

Op weg om weer een uitdaging in te lossen die ik me al tijden had voorgesteld. Door omstandigheden kwam het er nooit van, maar nu gaan we er zekers van genieten. De belevenissen van het komend weekend zal ik zeker op papier zetten om zo ook de fraaie kant van het wandelen te belichten. De hardloopverhalen komen dan later wel weer.

© Willem van de Bunte – Harderwijk