Tja, 10 Engelse Mijlen hardlopen in de hitte. Wie doet dat nu voor z’n lol, vraag je je af. Het was ook niet echt mijn bedoeling. Vrijdag had ik ook nog gelopen. Lekker in het bos met een prima weertje en in een zeer kalm tempo, want als ik morgen niet mee doe heb ik in ieder geval mijn derde training voor deze week er op zitten. Zo was mijn gedachte.

Maar ja, op de planning voor volgende  week zondag staat om mee te doen met de Cityrun, de halve marathon. En dit was mijn kans om voor de laatste keer nog ‘even’ een flinke training af te leggen. Op de fiets naar het Orderbos (6 km = warming up) zag ik onderweg een thermometer staan met als temperatuur 26 graden. Mezelf een oppeper gegeven: het zal wel meevallen, want we lopen waarschijnlijk veel onder de bomen in het bos. Aangekomen bij AV’34 zie ik alleen maar "snelle jongens". Hiermee zijn ook de dames bedoeld. Schrik. Slechts een paar bekenden van de loopgroep.

Ik maak me zorgen. Als ze maar niet de bordjes weghalen van de route voordat ik voorbij ben. Iemand die vroeger bij de loopgroep liep is dat twee keer overkomen. Gebeurt bij AV’34 beslist niet werd me verzekerd door iemand van de organisatie. Gelukkig! De vriend van Fiona legt me vooraf de route uit. Gelukkig! Peter en familie, Jolanda, Claudia en familie zullen op me wachten. Gelukkig! Nog meer zekerheid. En dan gaat het startsein.

Ik moet oppassen dat ik niet te snel van start ga, want dan zou ik in dit gezelschap flink onderuit gaan onderweg. Met het advies van Cees in gedachten (rustig aan beginnen) heb ik mezelf goed in de hand en ga in mijn eigen tempo op weg. Het valt niet mee, want al op het Lammertspad ga ik een piepklein stukje lopen tijdens het drinken. De flesjes die ik meegenomen heb voor onderweg zijn me goed van pas gekomen. Ook aan Grada heb ik gedacht, voldoende water menemen. Ondanks dat er op verschillende punten drinkposten waren ingericht verlies je eg veel vocht bij deze temperatuur.

De route was bekend en er was inderdaad redelijk veel schaduw onderweg. Als ik in de zon loop zet ik toch maar mijn petje op. Het lijkt net of dat prettiger loopt. Inbeelding? Via de Soerenseweg, Kampsteeg en de Amersfoortseweg gaat de route verder. Op de JC Wilslaan nog even flink geschrokken van een harde schreeuw (met vloek) van een meneer die met zijn kinderen uit de wijk Berg en Bos kwam gefietst. Ik kijk achterom, val bijna en … ben uit mijn ritme. Blijkt niks aan de hand te zijn. Het zoontje verliest wat spullen van zijn fiets.

Verkeersregelaar Jan fietst dan een stukje met me mee, omdat hij denkt dat ik de laatste ben. Niets is minder waar. Dan verder met de terugtocht richting Asselsepad en het AV’34 terrein.  Het is vreselijk afzien. Vooral het Asselsepad. Toen ik onderaan stond en naar die lange weg omhoog keek met dat gemene valse plat, zonk me de moed in de schoenen. Nog zooooooooooo’n eind omhoog. Haal ik dat wel?

Bovenaan zie ik Fiona foto’s nemen. Ik recht mijn rug en probeer er niet (al te) vermoeid uit te zien voor de foto. Dan komt Peter me tegemoet fietsen en fietst een stukje mee. Dat is heerlijk. Alleen lopen valt niet mee, vind ik. Zo gaat het veel gemakkelijker. Een paar honderd meter voor de finish komt zijn zoon, Nick, me tegemoet en loopt het laatste stukje met me mee. Bedankt Nick voor je support. Nog even een sprintje en ik ben er: 1.39.07. Op de laatste foto die door AV34 is gemaakt van Nick en mij, is duidelijk te zien dat het een zware strijd is geweest vanmiddag. En …… ik was niet de allerlaatste, want op de Kampsteeg heb ik een meneer ingehaald en ben hem voorgebleven. Hoera!

Voor mijzelf  heb ik een goede gelopen tijd. Vier weken terug in Epe liep ik zeven seconden langer over dezelfde afstand, maar had ik niet met deze zomerse temperaturen te maken en was mijn voorbereiding voor wat betreft de trainingen ook beter. Dus …. ondanks alles ben ik zeer tevreden. De uitslag nog even afgewacht met o.a. mij loopmaatjes Karst, Conny en Jolanda op het podium. Allemaal gefeliciteerd met jullie prestatie. Toen weer op de fiets (= cooling down) naar huis. En na een paar rek-,strek- en ontspanningsoefeningen (of hoe dat ook allemaal heten mag) lekker uitrusten, badderen en eten. Zo dat heb ik toch maar mooi weer gedaan: aldus de woorden van Jolanda. Groetjes en loop ze met de P van Plezier.

© Ans van den Broek – Willems

Redactie: Ans veel succes tijdens je halve marathon! Voor iedereen die na het lezen van dit verhaal enthousiast is geworden en ook eens wil lopen met Ans kan voor meer informatie terecht op de website van Loopsport Titus: http://www.loopsporttitus.nl.