Het regent als ik ’s morgens vroeg uit Emmen vertrek. Ik ben op weg naar Groningen, waar de DFW-runners een marathon organiseren op een nieuw parcours. Het zal mij benieuwen. De organisatoren hebben al veel marathons georganiseerd en er zijn hele mooie bij. Het regent nog steeds als ik Groningen nader.

Aan de rechterkant van de weg zie ik het “Meent-parcours”; aan de linkerkant “De Witte Molen”, beiden bekend van de DFW-marathons. Even later zie ik in Groningen de schoorsteen van de voormalige Suikerfabriek en mijn gedachten gaan terug naar de mooie marathon op het terrein met de vloeivelden. Het regent nog steeds als ik bij de verzorgingstent aankom. Het is vies weer.

Om 11 uur is de start en ik begeef mij samen met nog 18 andere lopers op weg. Het regent maar door. Al gauw merk ik daar niets meer van en begin te genieten van het prachtige parcours. Ik besluit nog langzamer te lopen dan in eerste instantie de bedoeling was om optimaal te kunnen genieten. Een groot aantal schapen graast in de weide. Ze zijn geschoren, hebben hun kleding dus uit en ik vraag me af of zij het nu ook koud hebben met die regen. Langs het Reitdiep staan grote “berenklauwen” , sierdistels en er bloeien wilde rozen, het is een lust voor het oog. Links, aan de andere kant van het kanaal,zie ik het kleinste dorp van de Gemeente Groningen, Dorkwerd.

In de verte zie ik het kleine kerkje uit 1648 op een wierde staan. Even later ben ik bij de Dorkwerdersluis, naar deze sluis is de marathon dus genoemd. Bij deze sluis kun je linksaf richting Lemmer, rechtdoor richting Lauwersoog en rechtsaf richting Delfzijl, tenminste als je een boot hebt. Ik moet rechtsaf en vervolg over een smal pad (met daarnaast een verharde kanaaldijk) mijn route langs het van Starkenborghkanaal. Het regent maar door en het smalle pad komt al deels onder water te staan. Op een hoge paal aan de waterkant zit een jonge reiger mij aan te kijken.

In het kanaal varen grote schepen en pleziervaartuigen . In de verte zich ik de contouren van de Walfridesbrug, mijn “lievelingsbrug”, steeds dichterbij komen. Op enige afstand van de brug ga ik rechtsaf, richting verzorgingstent. De eerste ronde met aanloop was 5,2 kilometer, nu volgen nog rondes van 3,72 kilometer, voor de 20 km lopers onder ons zijn dat er nog 4, voor de marathonlopers nog 10. In de tweede ronde zie ik na een sierlijke vlucht een blauwe reiger tussen de schapen landen en terwijl het maar blijft regenen merk ik dat op de paal langs de waterkant nu twee reigers zitten.

Het pad en de kanaaldijk langs het van Starkenborghkanaal worden steeds slechter. Het water blijft er steeds meer op staan. Ik begin medelijden te krijgen met de marathonlopers, die nog zoveel ronden moeten afleggen. De regen weet van geen ophouden, ik vind het fantastisch hier en ben blij dat het regenachtig weer is. Ik bedenk dat het hier bij goed weer wel erg druk zal zijn, wat nadelig is voor ons lopers.

Na ruim 2 uur en een kwartier zitten mijn 20 km erop. De marathonlopers bevinden zich dan nog op het parcours en ook nog een aantal 20 km-lopers. Zij hebben besloten meer dan 20 kilometer te lopen. Dat is een geweldige prestatie met dit weer! Het bijzonder mooie parcours moet daar wel debet aan zijn! En terwijl de marathonlopers en de “meer dan 20km-lopers” maar doorgaan in de regen, ga ik terug naar Emmen, waar het bij terugkomst ook nog steeds regent.

© Gerrit Schuitema – Emmen – http://gschuitema.blogspot.nl