Lopen met alleen dames is een aparte ervaring. Dit zullen met name de heren uit de eerdere loopgolven kunnen beamen. Zij waren nog gewend dat ze als mannen onder elkaar eindelijk een uurtje of twee uurtjes per week verlost waren van het vrouwelijk gepeupel. Vooral de mannelijkheid kon dan uitbundig worden getoond. Geen langzame duurloop of een oorverdovende geluidstoename in de groep.

Ondertussen is de loopsport compleet op zijn kop gezet door de enorme invloed van de vrouw in de hardloopwereld. Felgekleurde outfits en blonde paardenstaarten worden gespot op het asfalt en in de bossen.

Lopende vrouwen: een verhaal apart. Waar lopen ze heen, want kaartlezen is niet de meest sterke kant van de vrouw. Tenminste volgens de man. Wij vrouwen weten wel beter en gaan er dan ook niet te vaak te ver op in. Gewoon de man gelijk geven, dat is immers wat ze willen horen. Zou dit overigens wel de enorme opmars van de GPS-meters in de hardloopwereld van de laatste jaren verklaren? Zelf zeg ik overigens ook vaak genoeg links waar ik eigenlijk rechts bedoel. Gelukkig is mijn huidige partner hier helemaal op ingesteld en neemt hij bij een duurloop door het bos gewoon het voortouw door in een hoger tempo voorop te lopen.

Tijdens de vele trainingen die ik als trainster begeleid is de vaste regel aan mijn pupillen (voornamelijk vrouwen): rechtdoor waar je rechtdoor kan en diegene die voorop loopt bepaalt anders de route. Zo kunnen er geen misverstanden ontstaan en als het toch uit de hand dreigt te lopen dan ren ik snel vooruit om de meute toch weer de goede kant op te wijzen. Ik voel me soms dan ook net een herdershond die zijn schaapjes weer veilig op het droge wil houden. De blokjestraining of het beroemde rondjes lopen is uit ervaring dan ook de meest ontspannen training  voor vrouwen als ik. Geen gedoe met bewegwijzering. Alleen rechts-rechts-rechts-rechts of links-links-links-links.

Zondag 22 april stond de Nomenrace in Beekbergen op het programma: een gemoedelijke bosloop met alleen maar vrouwen aan de start. Enkel de mannen werden opgetrommeld als parcourswachten en verkeersregelaars. Alles op en top geregeld en tot op de laatste minuut werd het parcours tot in alle puntjes gecontroleerd op oneffenheden en onduidelijkheden. De mannen werden op hun plaats gezet zodat ze ruim een uur lang konden genieten van al dat vrouwelijk schoon die voorbij kwam. Nog nooit zo veel enthousiaste verkeersregelaars gezien moet ik zeggen. Zelf liep ik ook mee en de eerste twee kilometers gingen snoeihard. Het parcours werd halverwege de route wat ruiger en wilder. De koploopster liep ondertussen ruim 200m voor mij en de begeleidende mountainbiker was door de zigzaggende paden niet meer te zien. En toen kwam er een bocht en na die bocht een zeer brede boomstam met daarnaast het bord “VERBODEN TOEGANG”. Wat?? Al snel bleek dat ik en mijn loopmaatje ergens een afslag hadden gemist. We keken elkaar aan:”Wat nu?” Echter de voorste bepaalt de route dus het parcours werd vervolgd over de gele paaltjesroute om zoveel mogelijk loopsters veilig uit het bos te krijgen. Dat er iets niet goed was gegaan was duidelijk!

Achteraf bleek dat een gemene ‘bosaap’ alle linten in een zwakke bocht naar links had weggehaald waardoor de massa dames gewoon rechtdoor liepen. Bewust of onbewust, maar ik vermoed dat het een man moet zijn geweest. Vrouwen missen immers wat richtingsgevoel en dat moet hij geweten hebben. Wat een gemene streek! Als ik hem in mijn handen krijg dan verwijs ik hem linea recta naar de ‘gevangenis’. Een vrouwenloop is geen monopoly! De nomenrace is vandaag uiteindelijk geen spel van Vrouw tegen Vrouw geworden, maar vrouw tegen haar natuurlijke richtingsgevoel.

Vanuit de organisatie kwam al snel de (re)actie om een paar mannen op mountainbikes het bos in te sturen om zo de vrouwen weer richting finish te begeleiden. Het oergevoel kwam hiermee weer helemaal terug onder de mannen. Ook door speaker Henk Borgmeijer en organisatie kwam al snel een voorlopige belofte dat iedere deelneemster voor 2013 een gratis startnummer krijgt. Tijdens de verloting won ik met startnummer 333 ook nog een gratis weekendverblijf in een chalet op de camping De Hertenhorst in Beekbergen. Met als extraatje in de envelop….een plattegrond van de omgeving!

Eerlijk is eerlijk: als wij vrouwen dé mannen toch niet hadden….dan was het leven toch een stuk saaier.

© Fiona Markus – Apeldoorn