Licht twijfelend kijkt ze rond. Zal ik het doen of zal ik het niet doen? Iemand zei ooit eens: wie niet waagt die niet wint. Achteraanlopen is niet erg, toch? De blik in haar ogen laat zien dat ze er zin in heeft, maar diep van binnen hoopt ze nog stilletjes dat er nog meer dames aan de start zullen staan. Het zijn toch bijna vier rondes. Vier rondes keihard lopen. Van begin tot eind. Rustig aan beginnen is er zeker niet bij vanavond.
1500 meter is eigenlijk één lange sprint. In de eerste driekwart ronde twijfel je nog over de snelheid. Gaat het niet te langzaam? Het zijn tenslotte daarna nog maar drie volle rondes. Lange rondes, want als je te hard gaat dan zal de verzuring toeslaan. De twinkeling verschijnt in haar ogen als ze een oud loopmaatje aan ziet komen. Yes, een strijdmakker. Samen zullen we de klus wel klaren. Zal een tijd onder de zeven minuten haalbaar zijn? Zo vaak krijg je de kans niet om deze afstand af te leggen. Met een organisatie die de tijd in de gaten houdt speciaal voor jou! Zeker in een gezellige recreantenwedstrijd als vanavond waar je deze unieke mogelijkheid krijgt aangeboden. Zonder dat je direct tweemaal wordt ingehaald door de snellere lopers…
Met een vragende blik in haar ogen stapt ze dapper op haar ‘concurrente’ af. Helaas, ze zal om half acht de strijd alleen moeten klaren. Helemaal alleen tegen de wrede buitenwereld én de klok! In een ver verleden heeft ze eens een tijd neergezet. Ergens iets in de zeven minuten. Dan moet toch wel haalbaar zijn?! Moederziel alleen verdwijnt ze achter het wedstrijdsecretariaat voor haar eerste warmloopronde. Later blijkt als snel dat de warmte parten speelt en dat een ronde wel genoeg blijkt te zijn. Oef, dat wordt dan nog lang wachten. De minuten tikken weg en de start komt steeds dichterbij. Met een bibberende hand wordt het startnummer opgespeld. Gezien het deelnemersveld van slechts zeven personen lijkt dit misschien overbodig, maar het voelt wel echt. Een echte wedstrijd speciaal voor haar! Spannend…
Nog slechts één minuut te gaan. Met korte zwarte broek en elegant singletje verzamelt ze alle moed en verschijnt ze met haar blonde lokken tussen de mannen. Het horloge wordt in gereedheid gebracht en daar gaat ze. Het zwartgroene shirt danst sierlijk om haar schouders. Schouders die onder lichte spanning de eerste bocht uitkomen. De mannen zijn al snel uit beeld, maar ze vindt vlot haar eigen tempo. Stilletjes kijkt ze op en ziet de secondes op de klok oplopen. Het schema zit goed, de ademhaling klinkt goed. De eerste ronde zit erop. Het aftellen is begonnen. Elke stap wordt nauwkeurig gezet. De armbeweging wordt wat opgevoerd en voor ze het weet is ze weer een ronde verder. Uit alle hoeken en gaten wordt ze toegeschreeuwd. Wat een pracht om deze dame te zien lopen.
De wangen worden roder en de ademhaling klinkt vermoeider, maar het tempo blijft strak. Nog vijfhonderd meter te gaan. De eerste mannen komen met hun laatste beetje energie langszij. Bijna krijgt ze nog een dreun in haar zij, maar als een ervaren loopster raakt ze niet van de wijs en rent ze door. Elke stap is er weer eentje meer. Op naar die finish! Het publiek wordt enthousiast. Het geschreeuw langs de kant klinkt harder. Nog een halve ronde. Het is nu alles of niets. Wie niet waagt die niet wint. Mentaal gezien gaat de knop om. De armbeweging gaat sneller, het beentempo gaat omhoog en de pas is langer dan voorheen. Uit alle macht stormt ze richting de finish en de klok staat stil. Eindelijk! Eindelijk krijgt het lichaam rust. Iets waar het zeven minuten lang op heeft gewacht. Ze heeft het gehaald. Een 1500 meter in 6.42 én een voldaan gevoel.
Op naar de volgende persoonlijke strijd…
© Redactie Loopkrant.nl