Afgelopen zondag mijn tweede herstelloopje verricht. De hele week keek ik ernaar uit. Het plan om doordeweeks ’s avonds nog een extra training te doen heb ik maar uit m’n hoofd gezet. De trainingsbelasting wil ik geleidelijk opvoeren zodat m’n lichaam weer hieraan kan wennen.

Omdat mijn beide boeven dit keer niet met mama mee wilden (naar de wekelijkse opa-visite) moest ik wederom ’s ochtends thuis blijven. Maar dat kwam goed uit: het regende de hele ochtend. ’s Middags klaarde het eventjes op en rond half twee besloot ik eindelijk te gaan lopen. Extra aandacht en tijd besteedde ik aan de warming-up. Veel rekoefeningen ken ik van mijn Kung Fu verleden, maar die ene van Carla kende ik nog niet.

Na tien minuten rekken en strekken, mp3 op ‘Booty Love’ en mijn stopwatch op start ging ik vol goede moed lopen. M’n knie voelde ik weer maar na drie kilometer was het "stijve" gevoel weer weg. Geen pijn over het hele traject. Heb zelfs tussendoor nog even wat korte intervalletjes (Fartlek) gedaan en dat ging aardig goed. Ik kan het nog steeds (ging het toen door mijn hoofd). Gelukkig. Het bospad heb ik even geskipt, want dat was door de regen een drassig pad geworden en crossen is niet mijn favoriete hardlooponderdeel.

Ik heb deze dag dezelfde route genomen met een extra lus wat uiteindelijk resulteerde in een afstand van 7.51km in een tijd van 50 minuten. 9.01 km/uur en 525 calorietjes verbruikt. Ondanks de buien en wind heb ik weer genoten van dit duurloopje. Uiteraard was na vijftig minuten mijn training niet beëindigd. Extra aandacht voor de cooling-down en lekker uitlopen.

Duurde zo’n vijftien minuten voordat ik weer thuis was en een lekkere warme douche kon nemen. Uit voorzorg heb ik ook m’n knie met ice behandeld en uiteraard heb ik dit mijlpaaltje weer gesaved op MapMyRun.com. Het gaat de goede kant op. Ik maak progressie. Yes! Doseren en niks forceren.

© Eugène H. Lekatompessy / Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl