Eindelijk krijgen ook wij in het voorjaar van 2007 een échte hardloopwinkel in onze stad Hengelo!! Ik was onlangs met mijn echtgenoot in Utrecht en toen keek ik al m’n ogen uit. Naast rekken vol met flitsende outfits stonden er enkele professionele verkopers. Niet dat andere verkopers geen kennis van zaken hebben, maar het gevoel dat je met een echte loper spreekt schept toch een speciale vertrouwensband.

Net als bijna iedere loper vinden ook wij de prijzen vaak te duur en wachten we vol smart op de uitverkoopjes, die echter nooit komen als je daadwerkelijk wat nodig hebt! Samen met m’n man hebben we ieder shirt, tight en jack aangetrokken om te kijken of het ons stond. "Schat, wat zie je er toch snel uit!": was de meest gebruikte zin die ochtend. Na een half uurtje passen verlieten we het sport-droompaleis met slechts twee paar sokken, twee shirts en een dun truitje. Ondanks dat we ons hadden voorgenomen om niets te kopen, omdat de kast al vol ligt, hebben we onszelf wederom niet kunnen bedwingen.

Hebben jullie dat nu ook? Elke keer als ik naar het centrum ga en ik een "sportwinkel" passeer wil ik toch even kijken wat voor nieuws ze nu weer hebben hangen. Met de nieuwe hardloopwinkel die eind februari geopend zal worden wordt de koopverslaving er niet gemakkelijker op. Niet alleen ligt er een hoge stapel aan loopkleding, ook een berg schoenen van honderden euro’s in de kast ernaast.

Geen schoenen met hoge hakken voor mij. Ook laarzen met stompe neuzen zul je mij niet aan zien hebben. Ik kijk wel uit. Nee, alleen maar hardloopschoenen. Bij hoge uitzondering een paar vrijetijdsschoentjes tijdens werktijd. Ook de kids zijn sinds kort lid van de plaatselijke atletiekclub en hebben sportkleding nodig. Ze zijn binnenkort jarig, dus jullie raden al waar wij binnenkort onze inkopen doen. Of we ook dan onze hardloopverslaving alias koopverslaving kunnen beheersen? Ik zal het in ieder geval proberen!

© Karin Leuzen – Hengelo