Bergrace by Night door de ogen van de Rode Lantaarndragers. Dit jaar hebben wij voor het eerst deelgenomen aan de Bergrace by Night! We zochten wat leuke nieuwe uitdagingen ter overbrugging van onze traditionele jaarlijkse deelname aan de Dam tot Dam tot Dam loop in september naar de 7 Heuvelenloop in november.
In onze zoektocht kwamen wij de Bergrace by Night tegen, zowel de afstand als de stijging van het parcours was ideaal voor ons doel. Dat het in de nacht was leek ons een leuke extra dimensie. Wij zijn niet zo zeer van de snelheid maar vooral van het meedoen en uitlopen. In de wat drukkere lopen val je dan niet zo op, hoe anders zou dit vanavond uitpakken! In de bus vroegen we nog aan elkaar, dit zal toch ook wel een FUN-loop zijn….. toch?
Rondom de start was het al direct gezellig en we hebben staan te dansen en springen. Ineens waren we alle dames kwijt! Dit was toch wel een teleurstelling omdat een aantal gezellige dames om je heen ons in het verleden altijd goed is bevallen en zelf zo af en toe een extra motivatie is gebleken. Even later ging het Bengaals vuur af (waarom alleen bij de mannen?) en bleek dat we toch wel erg vooraan stonden. Maar ja niets meer aan te doen, dan moest de rest maar om ons heen, wat in het donker overigens nog niet makkelijk was.
We waren lekker in ons tempo aan het komen toen het na ongeveer 3 kilometer achter ons ineens wel erg stil werd. We dachten nog, er zal wel een gat zijn gevallen, het is donker, de rest zal nog wel komen. Toen we uit de achterhoede een loper op ons af zagen komen met een man op een fiets met “walky talky” werd het ons duidelijk……, we waren één van de laatsten.
In de afdaling van de lus wisten wij ons weer van de laatste plaats te ontdoen maar dat was slechts tijdelijke aard want na de markt in Wageningen kwam de man met de fiets ineens bij ons rijden en even later werden we opgerold door de loper die nog achter ons liep! We stonden er vanaf nu dus alleen voor! Dat wil zeggen, wij en de man met de fiets!
In ons eigen tempo hebben we toch lekker en gestaag doorgelopen en namens het hele peloton hebben we alle vrijwilligers persoonlijk bedankt en gezegd dat ze naar huis konden! Op naar het bordje 3 KM, 2 KM en vervolgens de voet van de Grebbenberg. Daar werden we opgewacht door een jongedame die ons vroeg of we “gewoon” met de rest gestart waren en geen gekke dingen gedaan (?) hadden onderweg! We dachten nog, waarom zou zij dit willen weten?
Maar zij hielp ons snel uit de droom want zij had “de rode lantaarn” bij zich en die zouden wij krijgen. Dit namens Loopkrant.nl.! Langzaam maar zeker ging het ons dagen, daar hadden we wat over op de site gelezen maar hadden we ons verder niet verdiept omdat er altijd wel iemand achter ons eindigde. Op professionele wijze heeft zij ons over de Grebbenberg heen geloodst. Met het bijschijnende licht van de rode lantaarn konden we onze weg goed vinden. Op het einde werden we door vele lopers toegejuicht en onze finish was dan ook glorieus te noemen.
Later kregen we in het Junglehome onze rode lantaarn ook nog officieel uitgereikt (zie foto). Dit samen met een goed gevulde tas met hardloopgoodies namens Loopkrant.nl! Onze missie zat er op, lekker gelopen en onder het genot van een pint en lekkere muziek ons loopavontuur met een voldaan gevoel afgerond! Op naar huis! Wij bedanken natuurlijk de organisatie en de vele vrijwilligers die op ons moesten wachten voor het perfecte verloop van deze loop. Maar de bijzondere aandacht die Loopkrant.nl aan ons heeft besteed maakte de avond onvergetelijk! Bedankt namens de twee rasechte polderboys uit Alphen aan de Rijn!
© Aad van der Tak / Rob Tukker