3de Waldnieler Marathon

ImageVorige week kreeg ik een uitnodiging om mee te rijden met Joeri Schepers naar Waldniel (Duisland), dus we kunnen weer niet anders dan de marathon te gaan lopen.  Beleuvenisse (feestje Leuven) zat nog een beetje in mijn lijf maar toch hebben we het er voor over om te vertrekken om 06u00. Samen met Joeri en Johan Watthy komen we al snel aan in Waldniel. 

Ik deed hier al alle edities mee, vorig jaar was de piste hier nog een hele bouwwerf, vandaag staat er een pracht van een atletiekpiste. We komen al snel wat bekenden tegen en het plezier kan beginnen. Ook Patrick Vandebeek is weer aanwezig, ik heb al zo een vermoeden dat er weer wat Belgen het podium gaan pakken. Jacques Vandewal merkt op dat hij me dikwijls tegen komt voor iemand die gestopt is met lopen. Mijn knie is weer wat ingepakt en samen met Johan sta ik op de eerste rij. Bij het startschot schieten we vooruit en na 200m hebben we al 30m voorsprong. Wat een tempo, de eerste km komen we door op 4’04″ , ik wens Johan succes en zet me zelf wijs aan de kant. Eventjes wachten tot wat bekende gezichten opduiken. Bij Marc Bemong, Leon Dautzenberg en Jacques zit ik goed. Maar ook Marc en Leon hun tempo is te hoog en ik laat me wat afzakken met Jacques die weer erg fris loopt. Het parcours is hier redelijk pittig, de eerste 4km van de ronde zijn de zwaarste. We moeten vier rondjes afhaspelen.

Na 14km moet ik Jacques laten gaan door een bosstop. Ik voel me lichter maar daarom niet frisser, het gaat een zware dobber worden vandaag, mijn 9de marathon op 9 weken en liep ertussen geen enkele meter, misschien begint dat nu wat zijn tol te eisen? Toch gaan we proberen verder te gaan met mijn experiment. Onderweg af en toe eens stoppen aan de lekker braambessen, dat is traditie geworden. De bramen zijn hier overheerlijk en dat kost geen minuten. Na 20km doet de knie te pijn om rustig te lopen, het is ook nog veel te ver om te wandelen. Even versnellen dan maar en de pijn verbijten, als dit vol te houden is tot 30km dan ben ik zeker van aan te komen. Zo lopen we al snel terug voorbij Jacques en verder ook Leon en Marc. Net waar ik wou wandelen komen we samen, het geeft me wat moed en samen met Marc gaan er terug wat kilometers voorbij.

Image

Na 38km moet ik Marc ook laten maar probeer toch te blijven lopen, Jacques is ons ondertussen terug als een speer voorbij gelopen. 39km … 40km…. 41km… yes we gaan het halen… en dan … op een 400m van de aankomst op de piste krijg ik een kramp dat het niet normaal is. Waarschijnlijk door vanmorgen niet te eten. Ik sta daar echt belachelijk, een man of zes loopt me weer voorbij, telkens bij het rechtzetten schiet die bol weer in mijn been, verdorie… Na enkele minuten sleep ik mijn been verder, aw aw wat doet dat pijn zeg, nog een korte helling van 5m , pfff, niet normaal, rustig proberen naar de meet te stappen nu. Er komt nog eentje af n de verte en ik wil deze toch niet meer laten voorbij gaan. Een trage looppas, net op het randje van de kramp, en daar is de finish.. 3u45’54 , we hebben het gehaald. Marathon nummer 111 , een leuk getal.

Mijn pijn is snel voorbij als ik hoor dat Patrick de marathon gewonnen heeft en Johan derde is, het doet me echt veel plezier en dan zeker als Patrick ahteraf zei dat hij steeds aan mijn woorden dacht " gij kunt hier winnen he maatje ". Joeri komt iets na mij aan en ziet er ook nog goed uit. Later op het podium nog een heleboel Belgen in hun leeftijdscategorie, bij de mannen +60 Marc(1)Leon (2) en Christian Herteleer(3)de mannen 65+ Pierre Hulsmans (3), de mannen 55+ Jacques (1), mannen 40+ Johan (1) en mannden 35+ de winnaar Patrick. Aan Jacques geven ze beter niet de micro want als de speaker hem zegt dat de Belgen blijkbaar goede lopers hebben is zijn antwoord, " ja, en goeie wielrenners ook ". Even een bloempot gooien in plaats van de bloemetjes.

Image

De organisatie is hier echt niet slecht, seingevers dik in orde, parcours echt mooi. Het was weer eens een leuke belevenis, zo mogen er nog marathon komen. En die knie is vandaag beter dus dat geeft wat hoop voor als er een comeback komt.

© Paul van Hiel – Jette (BE) / http://marathonfreak.wordpress.com/