Zondag 26 november 2017. Ondanks een heerlijke training een dag eerder besloot de halve redactie van Loopkrant.nl deze ochtend om in plaats van een gebruikelijke ontspannen duurloop weer eens een wedstrijdje mee te doen. Nu het einde van het jaar in zicht komt eigenlijk een noodzakelijk kwaad, want het aantal wedstrijden dit jaar is door allerlei goede redenen wat weinig geweest.
De belangrijkste reden was natuurlijk terug komen van blessureleed, maar de vrees om niet snel genoeg te zijn speelde zeker mee. De keus viel daarom op een bosloop in de buurt, de nog wat onbekende Spelderholtloop. Normaal bedenk ik mij ernstig over deelname aan een wedstrijd wanneer de inschrijfprijzen richting de euro per kilometer of meer gaan, maar de totale opbrengst ging deze keer naar het goede doel. Daarnaast ging het rumoer dat het parcours dit jaar was uitgezet door echte traillopers en dat asfaltwegen in deze loop minimaal zouden zijn. En door het boslopen is het een mindere aanslag op het lichaam, dan kilometers over asfalt.
Elk jaar organiseren AV’34 uit Apeldoorn samen met Parc Spelderholt op en rond landgoed Spelderholt deze Spelderholtloop. In Beekbergen (vlakbij Apeldoorn) ligt Parc Spelderholt. Op Parc Spelderholt wonen, leren en werken jongeren met een beperking. En laat dit Parc Spelderholt nu letterlijk aan de rand van een van de mooiste stukken bos van de Veluwe liggen. Een gebied waar iedere loper die van echt off-the-road lopen houdt ooit geweest moet zijn. Naast los zand en bospaden wordt de omgeving van Parc Spelderholt gekenmerkt door een aantal zeer steile beklimmingen. Afhankelijk van je route zijn het heel soms afdalingen, maar op de een of andere manier gaan de paden hier veel meer omhoog dan omlaag.
Bij de start was het een gezellige drukte. Ongeveer 200 lopers die niet bang waren voor bos en een beetje regen. Velen wisten niet dat de stijgingspercentages richting 10% gingen, iets wat de aankondiging niet had gehaald om vooral geen deelnemers af te schrikken. Onderweg was het deze zondag nat en een best wel glibberige ondergrond. Na een paar kilometer stopte de regen en kregen de deelnemers een vroegtijdige koude douche met enorme hagel en onweer over zich heen. Wie niet snel genoeg bij de finish was, werd deze zondag getrakteerd op een aantal van deze winterse wolkbreuken. Maar omdat lopen in een wolkbreuk ook wel iets magisch heeft (wie er was vergeet deze loop dus nooit meer), toch alleen maar blije gezichten bij de finish. Iedere finisher vandaag heeft naast de overwinning op zichzelf ook de buitengewoon dramatische weersomstandigheden doorstaan.
Bijzonder veel dank en respect voor de organisatie én de vele vrijwilligers die nergens konden schuilen maar toch de veiligheid van de lopers in de gaten hielden. Wie ooit een zeer uitdagende 5 of 10 km wil lopen en niet bang is voor een echte ronde door het bos: Spelderholtloop!
Een loop die gezien de weersomstandigheden als bosloop, trail, cross of ultieme uitdaging kan doorgaan. Bij deze loop gaat het niet om winnen, maar iedere finisher kreeg vandaag natuurlijk wel een mooie medaille om het verhaal van deze loop nooit meer te vergeten. En voor de statistieken: ook deze editie was Dennis Koetsier (av’34) met 19.33 de snelste op de 5km en was Alwin Rijpstra met 45.33 eerste op de 10km.
Redactie Loopkrant