Deze week liep ik in de bossen van Brugchelen toen ik in verte een man met een hond ontwaarde. De man keek heen en weer van de hond naar mij, in een hoog tempo, dus ik vreesde het ergste. Toen ik hem voorbij liep riep hij; “Ik wou dat ik kon ruilen”. Ik dacht nog wat moet ik met een hond, maar toen ik stopte en terugliep begon hij te vertellen over zijn rugproblemen.

Al 2 jaar had hij veel pijn in zijn rug en het wandelen met de hond ging maar net. In het ziekenhuis konden ze hem ook niet veel verder helpen, dus zat hij zijn tijd maar uit met veel pijn. Dat het ruilen hem ook allerlei ongemakken zoals long- en hartproblemen zou opleveren en mijn rug ook niet bepaald pijnvrij was deed hem niet terugkrabbelen.

Toen ik hem er op wees dat hij niet echt slank was en afvallen ook ontlastend voor de rug zou zijn begon hij tegen te stribbelen dat hij al 20 kilo was afgevallen de laatste 2 jaar en dat hij 120 had gewogen. Ergens kreeg ik het idee dat de martelaarsrol hem ook ergens wel goed deed.

We waren dus uitgepraat en ik vervolgde mijn weg met het verschil dat ik mezelf een kreupele tapir vond voordat ik de man tegenkwam en nu een dartelend veulen.

© Rinus Groen – Apeldoorn