Ook zowat om de hoek, op een dag dat er toch al een training gepland stond, dus waarom niet even meelopen met dit kleinschalige evenement? Minuut of 10 met de auto, parkeren, en op naar de kantine van voetbalvereniging Advendo om m’n startnummer te halen. ’t Is gezellig druk in de kantine.
Na ’t opspelden van m’n startnummer loop ik rustig naar buiten. Ken eigenlijk niemand. Heeft ook wel wat, zo heerlijk anoniem. Ik raak nog wel even aan de praat met een vrouw die samen met haar zoon en dochter loopt. Haar zoon (schat een jaar of 13/14) loopt eigenlijk nooit, maar blijkbaar gaat ie als een speer en moeders wordt dan vanzelf mee getrokken. Een persoonlijke pacer… wel zo handig.
De kletsgrage speaker geeft aan dat over 2 minuten de start voor de 5k is. Ik zet alvast m’n playlist aan, oortjes in, en horloge klaar om op start te drukken. Verder blijf ik lekker achteraan hangen. Zo heb ik in ieder geval niet de frustratie dat ik door tig mensen word ingehaald.
Daar is ’t startschot! ’t Relatief kleine clubje zet zich in beweging, ik hobbel mee. Als ik over de plaat loop voor de tijdmeting druk ik op ’t knopje op m’n horloge. Gaan! Al gauw merk ik dat de afstand tussen mij een de rest groter wordt. Ik bedwing mezelf om niet mee te gaan, maar ik hoor even later dat ik dat tóch doe ondanks dat ik één van de laatsten ben: rondetijd start bij 6:06 en m’n hartslag is veel te hoog (182, en ook even 187) naar m’n zin. Uiteindelijk moet ik dus een aantal keer even wandelen om deze naar beneden te krijgen. De omgeving en ’t parcours zijn mooi. Asfalt en stevige bospaadjes.
De laatste paar honderd meter probeer ik wat te versnellen. Met een hoofd als een tomaat kom ik even later over de finish. De speaker zegt wat, maar ik hoor ’t niet door m’n muziek. Ik druk op ’t stop-knopje op m’n horloge en kijk naar de tijd: 36:47. Niet slecht, maar wát een ploeterloopje. Ik strompel naar mijn gevoel dan ook zowat naar de tafel met water en stukjes sinaasappel en banaan. Op een soort hekje ga ik even zitten om bij te komen en de versnaperingen naar binnen te werken.
Nog heel even loop ik even heen en weer, even mensen kijken, sfeer snuiven. Vervolgens loop ik naar m’n auto. Ja, dit is toch wel voor herhaling vatbaar!
© Carla van den Nieuwenhoop