De sportschool is dicht. De lucht is naast de nodige wolken ook blauw, dus óp voor m’n tweede loopje. Ik pak dezelfde route als vrijdag, want dan kan ik een beetje vergelijken. De wind is koud, dus heb binnen no time kippenvel. Even op weg voel ik m’n rechterheup, één van de nodige oude blessures. Met de muziek in m’n oren loop ik gewoon door.

Een eindje verderop probeer ik een oefening om dat gevoel in m’n heup wat te verlichten, maar die oefening is pijnlijk. Gatver! Lopen is echter niet pijnlijk, dus ik ga weer vol goede moed verder.

Even later ruik ik koeienmest. Eén van de voordelen als je in een buitengebied loopt. Vind ’t ook niet vies, tot op zekere hoogte dan. Een stukje verderop ruik ik paardenmest. Beter dan koeienmest, dat zeker. Ik vind de geur van paarden heerlijk! Heb een jaar of 5 paard gereden en ik liep dan zo lang mogelijk in de kleding waarin ik had gereden, gewoon omdat die zo lekker naar paard roken. Door de paardenstront baggeren om het paard in kwestie uit de paddock te trekken, vond ik ook geen probleem.

In een hóndendrol stappen daarentegen valt bij mij onder de categorie: jakkie bah!! Moest er de nodige ontwijken op een fietspad waar vele hondenbaasjes lopen met hun trouwe viervoeters. Blijkbaar is ’t erg lastig om 50cm verder te poepen, in ’t gras, waar in principe niemand loopt.

De “zware” benen die ik afgelopen vrijdag op de terugweg had, heb ik dit keer niet. Wow, wat een vooruitgang al. Overigens heb ik twee dagen na dat eerste loopje van vrijdag als een soort van houten Klaas de trap af moeten lopen. Trap op geen probleem, trap af….aaaaaargh! Logisch, zal menigeen denken, want wie gaat er nou na 8 jaar niet te hebben gelopen, meteen zo’n 6.5km lopen? Ja ja, ik weet ‘t, maar ik ging tóen al niet voor 2 minuten lopen de deur uit, en dat doe ik blijkbaar nog steeds niet. Ik hou alles in de gaten wat er in de gaten te houden valt, en ik moet zeggen dat ’t vooralsnog best aardig gaat.

Volgens mij was ik iets sneller dan vrijdag. Hoeft niet, maar geeft wel aan dat ’t makkelijker gaat. De kippenvel op m’n armen heeft nog een tijdje stand gehouden, zelfs nadat ik al binnen was. Gelukkig had ik verder geen last van de kou, maar van mij mag de temperatuur wel een stukkie omhoog.

“Fijne Koningsdag allemaal!”

© Carla den Nieuwenhoop – Veenendaal