Het was hondenweer afgelopen woensdag, maar er moet gelopen worden. Toen het alternatief Kerstshoppen was liep ik binnen enkele minuten in de plensregen. Ik besloot een rondje van 10km te lopen en na 3km zag ik iemand voor me lopen. Ik liep het gaatje dicht en begon een praatje met het meisje dat net druk was met haar i-pad.

Ze had opvallend lichtblauw gelakte nagels aan haar vingers waarmee ze over haar beeldschermpje gleed. Bij de kruising Veenhuizerweg besloot zij tot mijn verrassing richting Teuge te gaan. Ik dacht dat ze daar woonde en besloot daarna via de Zutphenseweg terug te lopen. Ze vertelde echter van haar rondje en dat was niet kinderachtig; na Teuge richting Vecht en via Zuidbroek weer terug.

Ze liep maar 1 keer in de week en dan ook maar gelijk flink. Voor mij een openbaring, want ik dacht altijd dat mensen die maar 1 keer in de week liepen daardoor veel moeite met flinke afstanden zouden hebben. Ze bleef fris ogen en doorkwebbelen. Toen ik ruim 1.30 onderweg was besloot ik maar eieren voor mijn geld te kiezen en de kortste weg naar huis te nemen.

Misschien is zij nu een stukje voor loopkrant.nl aan het schrijven met de titel De man met het rode hoofd.

© Rinus Groen – Apeldoorn