Omdat ik wat groter ben geworden het afgelopen jaar, mag ik op zondag meetrainen met de volwassenen. Eerst deed ik maar een gedeelte mee of deed ik het wat langzamer. De laatste maanden zijn er gelukkig ook veel minder snelle lopers bij gekomen en kan ik dus helemaal meetrainen. Met Lotte kan ik goed meekomen. Zij moedigt mij ook altijd aan.

Een paar weken geleden liep ik voor haar in het groepje en moest ik enorm een wind laten. Toen ik het niet meer in kon houden floepte hij er gelukkig heel stilletjes uit. Precies op dat moment zei Lotte:”Goed zo Milo”. Ik moest van binnen heel hard lachen en liep snel naar mijn vader om het te vertellen. Die kan nooit zijn mond houden en ging het gelijk tegen iedereen vertellen en dat vond ik niet zo aardig van hem. Lotte had niets gemerkt en moest hard lachen.

Ronald die vorig jaar heel ziek is geworden, nadat we een kapsalon hadden gegeten in Vaassen na de wedstrijd, begon gelijk te roepen dat ik niet zo vaak een kapsalon moest eten.

© Milo Groen – Apeldoorn