Al jaren krijgt mijn moeder voor haar verjaardag een lang weekend ergens in Nederland van en met ons, haar dochters en kleindochter. Toen ze in oktober in het ziekenhuis belandde met hartfalen zagen we deze keer dit uitje niet gebeuren. Maar kijk: ze krabbelde op en vierde begin januari enthousiast haar 95e verjaardag en kreeg dus haar bekende verjaardagscadeautje: het weekendje weg.

Het enige weekend dat alle dames vrij konden krijgen van hun werk, was het laatste weekend van maart en omdat ik het streven had 10 jaren achter elkaar de Cirrcuitrun te lopen, was de locatie gauw gevonden: we gingen naar Centerparcs in Zandvoort. De dag voor de run maakten we rond 1 uur een strandwandeling en daar werd ik niet vrolijk van, wel van de wandeling, maar niet van het strand.

Het was vloed en een zwaar strand, dat zou de volgende dag buffelen worden, ook al omdat de temperaturen zomers waren en zouden blijven. Of het strand ook echt zwaar was, heb ik niet kunnen ervaren, na ruim 4km moest ik uitstappen met dezelfde klachten als bij de CPC.

Ik heb toen meteen de beslissing genomen even geen “grote” wedstrijden meer te lopen en heb toen ik weer thuis was de Loop van Leidsche Rijn op Hemelvaartdag geannuleerd. Eerst maar afwachten of het AMC nog een oplossing voor mijn ademproblemen heeft.

Uiteraard was ik heel erg teleurgesteld, maar zoals je op de foto ziet, was ik voor mijn familie wél nummer 1 en hebben we een fantastisch weekend met z’n allen gehad, en dat is ook heel wat waard.

© Myra van Es