Ik hang op de bank met om mij heen een grote berg tissues. Mijn neus is schraal en rood van al het gesnotter en mijn hele lichaam voelt stram en is uitgeput. Afgelopen nacht slecht geslapen en dat komt het herstel zeker niet ten goede. Is het griep? Is het verkoudheid? Het komt niet uit en ik heb er totaal geen zin in. Hardlopen, dat is wat ik wil.

. Wijselijk geef ik me er aan over. Na al die jaren heb ik toch nog iets geleerd. Lijkt het. Doorgaan met sporten heeft nu geen enkele zin. Je breekt juist je spiermassa af en maakt meer kapot dan dat je opbouwt. Ik laat het allemaal maar over me heenkomen voorlopig.

Aan het eind van de week komt ook nog de maandelijkse menstruatiecyclus voorbij, dus dat wordt een topweekend! Ooit eens de Damloop gelopen midden in de heftigste krampaanvallen. Tsja, het begon in het startvak en kon niet anders dan naar de finish rennen. Met slechts een inlegkruisje en gelukkig een zwarte broek stormde ik over het parcours. Een man liep me destijds flink te irriteren en die heb ik dan ook een fikse duw richting de berm gegeven. Nooit meer terug gezien. Verder verliep alles vlotjes die middag hoor. Immers nog nooit zo hard gelopen!

Maar wat nu met de voorbereiding richting de 60km in juni? Geen paniek, die conditie ben ik niet 1-2-3 kwijt. Oké, een kleine stap terug. Even terug in het hok. De regel is: bij 3 dagen koorts minimaal 3 dagen wachten voor de eerste looptraining. Het voordeel is dat mijn spieren nu extra rust krijgen en dat ik over extra tijd beschik om leuke trainingen te bedenken. Simpelweg recht vooruit lopen daagt op sommige dagen gewoon niet voldoende meer uit. In mijn hoofd ontstaan nu de mooiste trainingen. Ik denk met plezier terug aan de Tripletrainrun met de Loopzussen vorig jaar: met 20 vrolijke lopers in de trein gestapt om weldra een paar haltes verder weer uit te stappen om zo zigzaggend terug naar Apeldoorn te rennen. Of de Dropjesloop: mezelf op ongeveer 20km van huis uit de auto laten zetten en op die manier terug naar huis komen.

Verder op de menukaart: de Konijnenroute, de Poemarun, de AchAch-loop, de Eas(ter)y Bootcamps, de IceRun, de Poffertjesloop en als topper de jaarlijkse McDriveRun. Ach, allemaal crazy uitspattingen om het lopen leuk te houden.

Naast lange, rustige duurlopen voor de conditie train ik ook mijn hartspier tijdens de kortere intervaltrainingen. Door velen wordt dit als zeer zwaar ervaren, maar het maakt je zoveel sterker en krachtiger. Spelenderwijs maakt alles ook nog eens leuk. Doe eens het autospel. Bij elke rode auto die passeert wissel je van tempo. Kies dan wel een route uit waarbij veel auto’s voorbij zoeven. Of de Dobbelloop: gooi thuis meerdere malen met de dobbelsteen en bepaal zo je tempominuten en herstelminuten…en houd je daar ook aan. Ook kids kunnen bijdragen in een pittige intervalsessie. Geef ze een fluitje en ze zijn jouw persoonlijke Koots.

Ondertussen is Paasweekend nipt achter de rug en ben ik door de extra eiwitten en spinazie bijna 100% fit en op de been. Op naar de laatste 6 weken….met heel veel fit&fun op het menu. Volgende keer meer over 4 dagen achtereen lopen. Waarom doet iemand dat?

© Redactie Loopkrant – Fiona Markus