Zondag 2 maart 2014. Na meer dan een maand met de folder op de eettafel ging het eindelijk gebeuren: wij gaan naar de Trappenbergloop. Locatie parcours: in de bossen tussen Huizen en Bussum. Een voor ons onbekende loop, maar met de vele winterse trainingen in de maand februari waren wij nu wel weer eens toe aan een ouderwets zware cross.
Toch sloeg op zondagochtend de twijfel toe: konden we wel op spikes lopen? Hoe hoog is die trap eigenlijk? Hoeveel bergen zouden er in het parcours zitten? Zoals altijd besloten we om gewoon ruim van te voren aanwezig te zijn. Het parcours kende volgens de website 4 rondes van 2.5km, dus een ronde verkennen moest kunnen, mits we op tijd arriveren. Het goede nieuws: we waren op tijd! Nog wel een beetje stress doordat verkeerswachters strategisch de route naar de inmiddels volle parkeerplaats blokkeerden, maar na 3 rondjes parkeerplaats toch iemand die voor ons zijn auto weghaalde. Wat een gastvrijheid in Huizen! Wij voelden ons direct warm welkom geheten.
De eerste blik op het parcours stemde ons gerust. Bospaden. De angst voor een loop over fietspaden door het bos bleek gelukkig ongegrond. Deze angst ontstond ’s ochtends vroeg toen we de foto’s van vorige edities toch eens nauwkeuriger gingen bestuderen. Dé Amersfoortse Bergcross was vandaag ook. Deze kenden we wel. Bospaden én klimmen. Maar vandaag gingen we voor het avontuur en de nieuwsgierigheid om mee te doen aan een crossloop waar we nog nooit aan mee hadden gedaan.
De start was vlak, na 600m een bocht. Schitterende bospaden. Prima op spikes te lopen. Maar na 1500m nog geen spoor van een berg of een trap…Op 2000m een lichte stijging in het parcours. Slopend als je straks op snelheid hier 4x overheen moet, maar met een hoogteverschil van net 4 meter wisten we eigenlijk wel beter.
Eerlijk is eerlijk: ondanks het ontbreken van een trap en een berg was het rondje bij de Trappenbergloop een fantastische rondo om lekker overheen te crossen. De vele deelnemers zorgen voor continue strijd en afleiding. De enthousiaste speaker en de aanmoedigingen van vele vrijwilligers bij iedere bocht gingen erin als koek.
Zoals het soms kan gaan bij een cross met vier rondes, gebeurde het natuurlijk dat er vandaag nét niet genoeg energie in de benen zat om het tempo van ronde één daadwerkelijk vier rondes vast te houden. De tijden van de verschillende rondes kennen dus een grafiek zoals een trap omhoog, of omlaag, afhankelijk hoe je bent ingesteld. Wellicht dat hier de naam ‘Trappenbergloop’ vandaan komt.
Voor het eerst aan een wedstrijd meedoen die je niet kent is altijd een gok is onze ervaring. Maar deze wedstrijd was zeer professioneel georganiseerd, parcours is perfect op spikes te belopen, enorme prijzenpot (voor als je écht snel loopt), en schitterende paden door het bos. We denken nu al weer aan Trappenbergloop 2015…
© Redactie Loopkrant