Zaterdag 20 januari 2014. Holten. Met bijna 10 graden op de thermometer vandaag de hoogste tijd voor hobby nr 1: een crossloop. Heerlijk off-the-road hardlopen. Tijden tellen niet, de grootste tegenstand wordt gevormd door parcours met alle natuurlijke hindernissen die te bedenken zijn!

Ofwel: ideaal om ’s winters in conditie te komen voor snelle asfalt wedstrijden. En aangezien we niet bang zijn aangelegd stond vandaag de holterbergcross op het menu…

Aangekomen in holten ging het bijna mis: de TomTom stuurde ons een doodlopende weg in en lichte paniek sloeg toe. Dit alles door één nieuwe rotonde, die er waarschijnlijk al jaren nu staat, maar de updates van de TomTom nog niet heeft gehaald.  Via woonerfjes en een tuinpaadje hervond de TomTom de weg en kwamen we ruim op tijd aan in de kantine om in te schrijven. Wetende dat de start zeker 15 min lopen kan zijn geen luxe om hier echt op tijd te zijn. Jaren geleden waren we hier ook al eens. Langzaam komen de beelden en het gevoel van toen terug….was het hier niet een loodzwaar parcours?

Ervaren als wij zijn, vertrekken we natuurlijk niet van huis zonder minimaal 3 paar hardloopschoenen én natuurlijk spikes om ter plekke te kunnen besluiten waar de wedstrijd het beste op gelopen kan worden. Wetende dat het parcours 2 rondes van 5km is, werd een hele ronde inlopen iets te veel van het goede gevonden. Dus zoals te fanatieke amateurs dan doen, gaan we een stuk van het parcours tegengesteld inlopen. De gedachte hierachter: als je het laatste stuk kent, kan je nét in het voordeel zijn op de laatste 600m als het er straks in de wedstrijd écht op aan komt! Tijdens het inlopen hadden wij één bospad, toen raakte we de lintjes kwijt en dachten wij dat het parcours uit stukken fietspaden bestond. Dit was wel mooi, maar dus niet écht crossen.

De schoenenkeus viel dus op lichte wedstrijdschoentjes zonder enig profiel. Moest kunnen gezien onze verkenning van het parcours! Wetende dat er twee rondes van 5km gelopen moesten worden, was voorzichtigheid geboden. Veel van het parcours was ons nog onbekend, maar de fietspaden rondom de Canadese begraafplaats zullen toch niet veel verrassingen geven. Hoogteverschil is te verwachten bij de Holterberg en daar waren wij natuurlijk voor gekomen.

Direct na de start ging het met een enorm veld direct over een smal glibberig bospad. Hierna een stukje heidegebied waarna het écht klimmen werd over een zandpad. Met inderdaad het fietspad rechts van ons, waar het gezien de linten niet de bedoeling was dat het asfalt geraakt werd. De stukken omhoog wisselen elkaar af met nog meer stukken omhoog. Heerlijk. Dit is crossen! Helaas voor ons waren er ook afdalingen, stukken die door de enorme regenval van de avond ervoor spikes tot geen overbodige luxe maakten. Glibberen in het bos kan heel leuk zijn, maar gezondheid en heel over de finish komen is ons ook wat waard. Dus werd de snelheid op sommige stukken tot bijna 0 km/u gereduceerd om overeind te blijven. Met bijna één hele ronde erop kwam eindelijk het stukje fietspad in zicht van het inlopen. Maar ook hier nu een lintje met de bedoeling om niet over, maar naast het fietspad te lopen. 5 meter om vervolgens weer het bos in te duiken op weg naar ronde 2.

Los van de verkeerde schoenenkeus, spikes is écht handig op de Holterbergcross, is het een schitterende cross. Tegenwoordig onderdeel van ‘Het Crosscircuit van het Oosten’.  Brabant heeft nog altijd dé naam voor crossers, maar crossen is mede dankzij dit crosscircuit erg populair in het Oosten van Nederland. Bijkomend voordeel: vlak zijn de crossen meestal niet in het Oosten!

© Redactie Loopkrant