Sinds een grote Bouvier mij in mijn rechterbil heeft gebeten, ben ik doodsbang voor honden. Wanneer ik iemand met een hond zie aankomen, dan steek ik gauw over. Ik was vanochtend dus niet blij toen ik de hoek van het bos omrende, en in de verte een man zag lopen met maar liefst 5 honden!!!

Ik ben helemaal voor Systematische Desensitisatie, waarbij je je angsten overwint door jezelf te confronteren met datgene waarvoor je zo bang bent, maar dit leek mij typisch een gevalletje voor vergevorderden! Dus ik kuchte maar eens flink, zodat de eigenaar van de roedel wist dat ik er aan kwam, en zijn honden in de gaten kon houden. De eigenaar hoorde me gelukkig, maar één van de honden helaas ook, en die zette het onmiddellijk op een lopen richting mij. Gelukkig was dit nou eens een baasje dat zijn honden onder controle had, en hij floot het beest meteen terug, waarna hij hem aanlijnde.

Maar toen kwam er een klein wollig poedeltje enthousiast op mij afrennen. En ik vreesde voor mijn ontblote scheenbenen, want ik droeg dezelfde capri-tight die ik droeg toen de bouvier mij beet. Terwijl het hondje enthousiast blafte, deed ik dus een raar dansje om mijn scheenbenen buiten zijn bereik te houden. Net op tijd besefte ik dat mijn rare dansje wellicht juist als een uitnodiging kon worden opgevat om mij te bijten! Dus ik haalde diep adem, en zei tegen mezelf: ‘Toon geen angst, toon geen angst!’ Gelukkig kwam toen de eigenaar er bij, en kon ik de roedel honden passeren.

Maar het duurde wel even voor mijn hartslag weer rustig was, en ‘in zone’…

© Nicole Orriëns / http://www.renmamaren.com/