Laatst schreef ik over het heerlijke gevoel om te winnen en alle aandacht te krijgen. Nu is er een nog mooier gevoel; het winnen terwijl je er beslist niet op rekende. Zo ben ik twee maal eerste geworden op een marathon terwijl ik ver in de wedstrijd op grote afstand tweede liep.

In Ookmeer stapte de gedoodverfde winnaar uit na 27km en in Grouw stortte de koploper finaal in na 35 km met 2 minuten voorsprong.

Vandaag had ik weer zo’n ervaring bij Dirk van de Broek. Ik stond in de rij om netjes af te rekenen en voor mij stond een man met 2 dozen bier. De cassiere rekende af en gaf hem twee kaartjes voor de loterij. Hij sloeg ze af. Ik kom niet uit Apeldoorn, ben Duitser en heb niets aan al die actie dingen. Mag ik ze dan vroeg ik brutaal. Natuurlijk, geen probleem. En zo stond ik even later bij het rad van fortuin.

Bar, bar, bar draaide het apparaat en opeens was ik de eigenaar van 2 kaartjes Nederland-Duitsland op 14 november in de ArenA (of all places). Ik geef geen zak om voetbal en de ArenA herinner ik me alleen als een enorm tochtgat toen daar eens de Amsterdam Marathon was. Maar voor mijn zoontje ben ik de grote held.

© Rinus Groen