Ze vindt het in België mooi, leuk en gezellig lopen. Wat een pluspunt aan dat land is, is dat het daar meestal een paar graden warmer is dan bij ons. En soms regent het minder. Dat is deze keer in Vosselaar zo. In Nederland regent het pijpenstelen als ze in de auto stapt. In Vosselaar zal ze droog lopen en met een zonnetje in de rug.

De Monumentenloop wordt georganiseerd door de ‘Kasteellopers’. Het is in de eerste instantie niet haar eerste keus. Ze had het plan om in Turnhout te gaan lopen. Daar blijkt het een drukte van belang te zijn. Kermis en een markt brengen veel mensen op de been. Ze besluit ter plekke om nog een stukje door te rijden naar Vosselaar. Vorselaar ligt niet ver bij Turnhout vandaan. Met gezwinde spoed drukt ze het gaspedaal diep in en ze scheurt de rust tegemoet. De keus is niet verkeerd. Hier is parkeerplaats te over. Bovendien een warm onthaal door de organisatie. Hun loop is met haar komst meteen internationaal. Na afloop willen ze graag haar mening horen over de Monumentenloop.

De start van deze wedstrijd is in het bos. In België noemt men de start:’vertrek’. Het bospad heet Kasteeldreef. Na het ‘vertrek’ lopen de atleten langs een kerk uit 1671. Hier staat ook het gedenkteken van de volksgeneseres Mie Broos. Ze gunt zich niet de tijd om er goed naar te kijken. Op een marktplein staat een schandpaal uit 1752. Hierna rennen de atleten in rap tempo de mooie Nete en Aavallei in. Aan het einde daarvan komen ze aan de troon in Grobbedonk. Daar staat een nog werkende watermolen en een kasteelhoeve. Bijna terug in Vosselaar zijn er meer huizen en dennenbossen. Nog een monument: de ‘14-Kapellekens’ uit de negentiende eeuw. Twee kilometer verderop ligt een kasteel dat gebouwd is in 1270.

Bij de finish is er veel publiek. Als herinnering krijgt iedere atleet een zak onbespoten appels en peren en een energie drankje. Ook krijgt iedereen een envelop voor een prijs uit de tombola. Bij de tombola wint ze niets. Wel als eerste dame van haar leeftijdscategorie. Haar oordeel over de Monumentenloop maakt de organisatie blij. Ze krijgt nog een souvenir omdat ze van zo ver komt. Met een warm gevoel reist ze naar haar Belgische vrienden die ze kent van het canicrossen. Zo heeft ze, dank zij het lopen, een leuk weekend in de Belgische Kempen.

© Iris Bouman-Hoogerdijk – Nieuwolda