September 2012. Ze heeft zich ervoor ingeschreven. De tweede Ladiesrun aan de kust. Tien kilometer zal ze er gaan lopen. Het belooft een zware loop te worden. Acht kilometer zal door de duinen gaan. Dat is zwaar. Ze heeft in het verleden wel vaker door de duinen gelopen. Het is voor haar de derde keer dat ze aan een Ladiesrun meedoe. Heel lang geleden, ze liep nog maar pas, liep ze mee in een Ladiesrun van vijf kilometer. Ze mocht toen voorin starten. Dat was omdat ze toen de vijf kilometer beneden de twee en twintig minuten liep. Het was starten op een drafbaan. Spectaculair vond ze dat toen. Nu, zoveel jaren later, wil ze weer eens met alleen vrouwen lopen. Het is toch wel heel wat anders dan met mannen erbij.
Ze is er vroeg. Zo vroeg zelfs dat ze de eerste is die haar startnummer ophaalt. Met vriend en Hondje drinkt ze een kop koffie op het strandterras. Ze zien de vrouwen komen. Velen hebben iets supervrouwelijks aan. Een looprokje of een loopjurkje. Ook de kleur roze is veel te zien. Zij heeft haar laatste gekochte loopjurkje aan. Ze voelt zich bijna verplicht om hier in een jurkje te lopen. Er zijn een paar kramen waar loopkleding verkocht wordt. Ook die waar zij haar loopjurkje vandaan heeft.
Ze koopt nog een paar mooie mouwen bij. Ze zou de hele sportkledinglijn wel willen kopen. Zo mooi vindt ze de loopkleding van dit merk! Hij en zij zitten te genieten van al die kleurige dames. Voor de kinderen staan er grote, in dierenvormen, springkussens. Er is een band met gezellige muziek. In het zand zijn ballonnen geprikt. De kinderen mogen ze meenemen. Het weer is helemaal super. Al vroeg scheen de zon. Het zal een warme dag worden. Voor het publiek is dat wel zo gezellig. Ook vriendlief geniet ervan. Hij zal, samen met Hondje, naar het startgebeuren kijken. Haar opwachten en dan nog wat aangenaam verpozen.
De start is op de boulevard. Zij staat helemaal vooraan. Een chip wordt hier niet gebruikt. Alles zal handmatig geklokt worden. Ze raakt in gesprek met een jonge dame. Er worden foto’s gemaakt. Er wordt afgeteld. En dan starten de vrouwen voor de vijf en de tien kilometer tegelijk. Ze merkt dat het een heel andere start is dan wanneer er mannen bij zijn. Het lijkt wel of het er rustiger aan toe gaat. Geen gedrang. Geen ellebogenwerk. Geen por hier of daar. Of een duw in de rug. Geen tenentrapperij. Niet nog even snel inhalen. Niets van dat alles. De dames lopen keurig achter elkaar. De boulevard is breed. Na een kilometer verdwijnen de dames de duinen in. Al snel komt het klim en daalwerk. Zij vindt het in de duinen erg warm. Er is weinig schaduw. Het lijkt wel een kookpot. Na twee kilometer slaat de vijf kilometer linksaf en gaat de tien kilometer rechtdoor. Heel even heeft ze spijt dat ze niet voor de vijf kilometer heeft ingeschreven. Maar ach… zo vaak loopt ze ook weer niet in de duinen. Sommige duinen zijn steiler dan andere. Af en toe moet ze in een daling afremmen. Ook wandelt ze soms een steil duin op. Zo spaart ze krachten, weet ze uit ervaring. De hitte is bijna moordend. De zon weerkaatst op het witte zand.
Gelukkig is er bij het vijf kilometer punt water te krijgen. Ze neemt twee bekers. Een ervan giet ze over zich heen. De ander drinkt ze leeg. Ze had al gemerkt dat er een rondje van drie kilometer in het parcours zit. Na die drie komen ze weer bij de waterpost. En weer neemt ze twee bekers water aan. Nog twee zware kilometers te gaan. Ze krijgt nog een compliment van een parcourswachter. Ze fleurt ervan op. Het geeft haar kracht. De laatste kilometer gaat over de boulevard. Was die kilometer na de start vals plat, nu loopt die kilometer af. Dat hebben de loopsters wel verdiend.
Na de finish krijgt ze een fles water. Haar startnummer kan ze inleveren. Daarvoor krijgt ze een tas met inhoud. Ze kan nog een kans maken op een prijs op haar startnummer. Zo gelukkig is ze niet. Maar haar vriend kijkt heel blij als hij haar ziet. Ook hondje laat haar staart van blijdschap draaien. Dat is een prijs op zich. Vriend trakteert haar op een coupe ijs in zeven kleuren. Een dot slagroom maakt het helemaal af. Genietend lepelt ze dit lekkers in de schaduw van een grote parasol. Hij is trots op haar dat ze deze zware duinloop heeft volbracht. De rest van deze geweldige dag brengen ze door op het zonovergoten strand aan de Noordzee kust.
© Iris Bouman-Hoogerdijk – Nieuwolda