Zaterdag 18 augustus besloot ik een uur voor de start van de 5km Runnersworldloop te Apeldoorn hier aan mee te doen in plaats van de 10km. Reden: mijn zoontje wilde ook meelopen en er zat een uur tussen de beide afstanden. Kwam me niet slecht uit, 30 graden en geen zak zin in een 10km waar ik al zoveel jaren op kapot ben gegaan.

Warmlopen met Peter Timmer en bij de parcourswachters even informeren naar hoe er gelopen ging worden. Het was een kleine ronde van 1100m gevolgd door een grote. Na de start liep ik best wel makkelijk en voor ik het wist zat de kleine ronde er op en ook de grote ronde vloog voorbij. Ik maakte me al op voor een eindsprint toen ik de lopers voor me niet zag finishen maar een volgende ronde in zag gaan. Ik keek op mijn klokje en de tijd was 10.53 dus ik zat rond de helft en niet op het eind. Dat was een enorme tegenvaller, het heerlijke gevoel van gemak was weg en het werd een lijdensweg.

Even ben ik nog gestopt om mijn zoontje (11 jaar!!!) op te vangen, die ik ook had verteld dat het slechts 2 rondjes waren, maar toen ik mijn grote concurrent Gerritsen van Daventria toch flink achter me zag ben ik maar doorgelopen. Die kans liet ik niet lopen. Flink aan de lat kwam ik in 21.20 over de verlossende eindstreep. Mijn zoontje liep 27.54 en was mij niet echt dankbaar voor de info vooraf. 

Wat moet het toch heerlijk zijn om 12 minuten op de 5000m te kunnen lopen.

© Rinus Groen – Apeldoorn