Met de hond naar Katwijk aan Zee

Juli 2012. Voor de vijfde keer rijdt zij naar Katwijk. Voor de vierde strandloop. Een keer ging de loop niet door vanwege het slechte weer. Dat was balen maar het was niet anders. De organisatie had een goede en verstandige beslissing genomen. Vandaag is het weer goed. Lekker warm en zonnig. Als het starttijd is, is de temperatuur nog hoog. De opkomst is goed. Het strand is breed en hard. Het is eb.

De vriendin uit Noord-Holland is ook weer precent. Ze hebben, zoals altijd, genoeg gespreksstof. Ze kunnen elkaar nog net succes wensen als het startschot gelost wordt. Hondje ligt bij de start en de finish. Hondje zal op haar wachten. De vriendin loopt al snel een heel eind voor haar. Zij kan haar goed zien want vriendin heeft een fluorescerend oranje shirt aangetrokken. Hier en daar moet er over een geultje gesprongen worden. Menige schelp kraakt onder de voeten stuk. Vooral de ‘scheermesjes’ kraken leuk. Vandaag kan er voor het laatst om een podiumplaats gestreden worden. Er zijn verschillende categorieën bij de dames en de heren. Voor de mannen meer dan voor de vrouwen. Dat heeft met de opkomst van de atleten te maken. Vriendin denkt dat ze niet in de prijzen valt. Zij heeft zich immers niet ingeschreven voor het circuit. Na het lopen gaat de vriendin dan ook snel naar huis. Zij heeft geen haast en gaat naar de prijsuitreiking kijken.

20120710Strandlopen2

De organisatie is al bezig met de vier kilometer prijsuitreiking als zij zich omgekleed heeft. Nu de acht kilometer nog. Effe wachten. Nog effe wachten!. Daar zijn de uitslagen! Dames tot en met negen en dertig jaar. Voor drie van hen zijn er bloemen en een envelop. Dames boven de veertig jaar. Vriendin is de tweede dame. Jammer, vriendin is al naar huis. Zij neemt de bloemen en de envelop in ontvangst voor vriendin. Ze komen elkaar regelmatig tegen. Ze zal haar mailen dat ze een rijk gevulde envelop voor haar heeft. Een extra prijs wordt er uitgeloofd. Die is voor haar! Voor haar? Jawel! Omdat ze al die keren helemaal uit Groningen is gekomen. Dat is nog eens een verrassing. Verheugd neemt ze de bloemen en de envelop in ontvangst.

De inhoud van de envelop gaat ze morgen verbrassen. De bloemen zal ze op het graf van haar man zetten.

© Iris Bouman-Hoogerdijk – Nieuwolda