Leeuwarden bij het Kalverdijkje – Loopkrant.nl

Na een weekend zonder loopjes, gaan we er dit weekend weer volop tegenaan. We kiezen vandaag voor Leeuwarden. Een paar weken geleden zijn we daar ook geweest. Toen was er een loop op de wielerbaan. Vandaag gewoon op de weg. De gevoelstemperatuur is goed. Het zonnetje laat zich (nog) niet zien.

Het oogt daarom somber en de verwachting is dan ook dat het dan koud is. Schijn bedriegt. Het is lekker loopweer. We zoeven over de Groningse en Friese wegen. Drinken een kop koffie en kletsen wat. Op deze manier zijn we snel bij de sporthal ‘Kalverdijkje’ De naam van de loop is de 1ste Kalkdijk Fysio Run. Georganiseerd door Ropa Run deelnemer ‘Team Friesland’ in samenwerking met sv Friesland. Het is dus een loop voor het goede doel. Daar heeft een ieder natuurlijk wat euro’tjes voor over.

De inschrijving is boven in het sportcafé van deze mooie sporthal. Het is er al druk. Jan Kooistra heeft het hoogste woord. Hij zit gezellig aan de koffie met wat leden van sv Friesland. Als hij ons ziet heeft hij meteen een grap klaar. Iedereen lachen en Jan lacht het hardst om zijn eigen grap. Wij drinken nog een kop koffie en dubben er over wat we zullen aantrekken. Het voelt best warm aan voor de tijd van het jaar. Onderweg naar Leeuwarden viel er wat regen. Zal er nog meer regen komen? Het blijft een gok. Egbert zal vijftien kilometer lopen. Ik heb voor de elf kilometer gekozen. Bij de start staat niet zo’n grote groep. Komt dat omdat morgen de Merenloop in Grou georganiseerd wordt? Dat zou kunnen. Of misschien omdat deze loop voor de eerste keer gehouden wordt? Ook dat is een mogelijkheid. Jammer voor het goede doel. Zij hadden vast wel op meer deelname gerekend. De vijf kilometer zal vijf minuten na de langere afstanden starten. Jan bedient de startklok en een andere man de starttoeter. We slaan meteen linksaf. Na een kleine honderd meter voel ik al dat ik te warm gekleed ben. Ik neem me dan ook voor om morgen in Oldenburg wat dunnere loopkleding aan te trekken.

Het is een mooi parcours. Wel veel bruggetjes en twee veeroosters. Maar wie daar op let is een kniesoor. We lopen door een gebied waar paarden en schapen vrij kunnen lopen. Een dame met een oranje jasje, die een heel eind voor mij loopt, lijkt steeds langzamer te gaan lopen. Ik loop op haar in. Maar als ik naast haar loop versnelt ze. Dit gebeurt een paar keer. Loopt ze steeds teveel in gedachten? En wordt ze wakker als ik naast haar loop? Ik doe geen moeite om haar in te halen. Het loopt wel lekker zo. Ondertussen is de zon gaan schijnen. Nu is het helemaal voorjaar. Heerlijk! Als we de rotonde, vlak bij de sporthal, rondlopen roept een verkeersbegeleidster naar haar: “ Eerste dame!’Ik kan het me niet voorstellen gezien de tijd die ik loop. Naar mij wordt geroepen dat ik tweede dame ben. Ik antwoord:’Het kan toch niet waar zijn?’ De verkeersbegeleidster roept me nog na:’Als je wat gas geeft kan je haar nog inhalen!” Voor mij hoeft dat niet. Het is toch maar een trimloop. Jan Kooistra bejubelt de eerste dame en daarna mij. Natuurlijk moet hij ook nog even mijn leeftijd erbij roepen. Dat schijnt hij altijd mooi te vinden. Hij doet maar. Ik zit er niet mee. Na een beker thee ga ik Hondje halen. Samen wachten we op EB.