Ziet hij er zo jong uit? – Loopkrant.nl – Voor lopers, door lopers!

Met gezwinde spoed rijden we deze zaterdag naar Zweeloo in Drente. Het weer valt mee. Het lijkt niet zo koud als het voorspeld was. De zon schijnt. Het kan haast niet mooier voor half januari. Dat EB voor Zweeloo heeft gekozen is omdat hij daar nog nooit is geweest. Iets nieuws uitproberen is altijd leuk. De Aalden Ronondomme loop bestaat al een jaar of vijf.

Andere jaren had EB wel iets anders te lopen als deze loop er was. Dit jaar hebben we besloten om, voor ons, onbekende loopjes af te lopen. De start is om 13.00 uur. Dat vinden wij wel zo prettig.

Het is druk rondom het sportpark. De kinderlopen zijn aan de gang. We gaan inschrijven en krijgen een nummer met mooi gekleurde vlakjes. Iedere afstand en leeftijd zijn eigen kleur. EB gaat tien kilometer lopen en ik de ruim zes kilometer. We lopen terug naar de auto en komen nog wat bekenden tegen.

Als we onder het startdoek staan vertelt EB dat hij blije Reina gezien heeft. Zij loopt ook de zes komma drie kilometer. Dat zijn we niet van haar gewend. Meestal loopt zij de langste afstand. Er zijn verschillende categorieën op de beide afstanden. Kinderen tot dertien jaar. Dan de senioren tot veertig jaar en de masters boven de veertig jaar. Bij de inschrijving werd EB bij de categorie onder de veertig jaar ingeschreven. Ziet hij er zo jong uit? Gelukkig bemerkten we op tijd de vergissing en kon hij zijn nummer nog omruilen.

Ik zie dat de jeugd onder de dertien jaar helemaal vooraan staat. Drie rijen dik! Dat is niet zo handig. Uit ervaring weet ik dat kinderen veel te snel van start gaan. Na honderd meter gaan velen al wandelen of kijken achterom naar hun vriendjes. Ze rennen ook van links naar rechts en van rechts naar links over het parcours. Dat is ook nu het geval. Er lopen kwebbelende meisjes voor mij. Lachen om een loper die er, in hun ogen, gek uitziet. Op een pad dat zo smal is dat je er niemand kan passeren stoppen ze ineens. Ik bots bijna tegen een kind op. Raak uit mijn ritme en moet er opnieuw de gang inzetten. In de buurt van Reina struikelt een kind. Zij valt er bijna over. Jammer dat de organisatie niet inziet dat kinderen een gevaar tussen de hardlopende lopers zijn. Mij lijkt het verstandig die kinderen een minuut of tien na de start van de senioren en masters te laten starten. Dat is veiliger lopen voor iedereen. Deze loop is bijna een cross te noemen. Veel stukken over mul zand. Over modderig gras. Verende bruggetjes. De stukken die verhard zijn bestaan uit kleine ongelijke keitjes. Het is wel een mooi parcours. Dat wel. Als ik nog een eind te gaan heb hoor ik de speaker omroepen dat blije Reina derde dame overal is. Wat leuk voor haar! Ik finish een tweetal minuten na haar.

Snel loop ik naar de auto. Pak mijn spullen en ga douchen. In de gang kom ik EB tegen. Hij is net gefinisht. Zijn tijd stemt hem tevreden. Hij gaat douchen. Ik loop wat rond met Hondje. Kijk naar de prijsuitreiking. Ondertussen is EB schoon gewassen. Dan zien we blije Reina aan komen lopen. Zij laat trots haar beker zien. Wij zijn een en al bewondering. Gezamenlijk lopen wij naar de auto’s. Dan ziet Reina een mooie boomstam die ze kan gebruiken voor een bloemstuk. Die moet en zal ze hebben! Met heel veel pijn en moeite lukt haar dat. Nog blijer dan dat ze al is neemt ze die mee in haar auto. Maandag zal ze er iets moois van gaan maken.