Klazinaveen. Hadden we eerst het plan om naar Leeuwarden te gaan, besluiten we op het laatste moment om in Klazinaveen te gaan lopen. Waarom deze ommezwaai zal de lezende loper denken? Dat zal ik u uitleggen. De loop in Leeuwarden begint om elf uur. Lekker vroeg zult u denken. Kan je ’s middags nog wat ander leuks doen. Jazeker, daar hebt u helemaal gelijk in. Zo dachten wij ook.
Maar… de cross in Klazinaveen start om 14.00 uur. Ook leuk in de middag. Kan je ’s morgens nog bij schoonmama op de koffie. Iedereen tevreden. Daar wij niet in het bezit van schoonmoeders zijn, hebben wij ook niet de plicht om op de koffie te gaan. Wij hebben de tijd aan onszelf. Nou waren wij op tijd uit bed. EB laat Hondje uit. Ik smeer de boterhammen en braad alvast het vlees voor vanavond. Geef de wasmachine een zet. Schakel de afwasautomaat in en maak het bed op. Vlug, vlug, vlug. Het kan nog net. Toen EB mijn gestress zag dacht hij na. ‘We kunnen ook vanmiddag lopen Iris’, zei hij. ‘Kunnen wij rustig aan doen.’ En hij verdween naar kamer 100. Ik mikte de eieren in de pan en meteen viel er een kalmte over mij. Hondje krijgt haar brokken. EB trekt door. We kunnen ontbijten. Zucht! Lekker rustig.
De zon probeert door de wolken te kijken. De lucht wordt steeds blauwer. We tuffen naar Klazinaveen. We vermijden de snelweg. En zo genieten we van het mooie Drentse landschap. Na wat heen en weer gerij vind EB vv Zwartemeer in Klazinaveen. Ik worstel me kreunend en steunend de auto uit. Spierpijn. Overal spierpijn! Komt waarschijnlijk door het puinruimen van de troep in mijn tuin. U weet wel, van de storm van afgelopen week. In de kantine is de inschrijving. Als EB nog een sigaret rookt denk ik een zwembad aan de overkant te zien. Een zwembad? Ik heb een badpak bij me! Zal ik gaan zwemmen in plaats van te lopen? Gezien mijn pijnlijke spieren lijkt me dat een goed idee. EB vindt het ook verstandig. En zo schrijft EB zich in voor de cross. Een zware volgens een medewerker. Bij de inschrijftafel is men verbaasd dat ik niet loop. Ze vinden dat ik er zo sportief uitzie. Kan wel wezen maar vandaag ga ik zwemmen. Dat is toch ook heel sportief? Ik koop een kaartje in het zwembad. Iedereen tevreden. Iedereen blij. We drinken nog een kop koffie. Eten een broodje. EB gaat zich omkleden. We wensen elkaar succes en gaan ieder een kant uit.
Ik laaf me aan het warme water van het zwembad. Dobber een beetje rond. Spartel een beetje in het wild en zo tikken de minuten voorbij. Na een uur ben ik doorweekt. Nog een heerlijke warme douche. Ik voel me als herboren! Wanneer ik nog maar net bij de auto ben, komt EB eraan gestrompeld. Hij ziet rood van de inspanning. Toch is hij in opperbeste stemming. Hij heeft genoten! Vol vuur vertelt hij van gladde stukken. Van springen over sloten. Van inhalen en ingehaald worden. Na afloop kreeg hij een kom snert. Roggebrood met spek. Een fles sportdrank en een schouderklop. Deze cross wil hij nog eens beleven!!!
© Iris Bouman-Hoogerdijk – Nieuwolda – http://hardloopberichtenvantoli.blogspot.com