Reina dendert er dwars doorheen – Loopkrant.nl

Wij lopers zijn niet te stoppen. Op de laatste dag van het jaar moet er toch nog gelopen worden. Een dag niet gelopen is een dag niet geleefd. Egbert heeft een mooie Silvestercrosslauf opgezocht in ons buurland. Daar rijden we dan met gezwinde spoed naar toe. Hondje voelt zich veilig op de achterbank. Het geknal in onze straat maakt haar maar zenuwachtig. Het miezert maar het is niet koud. Daar waar we de auto mogen parkeren is het drassig. We vrezen dat het parcours behoorlijk modderig zal zijn. Het is niet anders. We gaan onze nummers halen en lopen met Hondje naar de startplaats. Het eerste stuk is verhard. Maar dan moeten we naar links. Dat ziet er minder goed uit. Als we weer langs het clubgebouw lopen zien we iemand uitbundig naar ons zwaaien. ‘Er zwaait iemand’, zegt Egbert. ‘Wie kan dat nou zijn? Zoveel mensen kennen we hier niet.’ ‘Het lijkt Reina wel’, zeg ik. ‘Daar lijkt het wel op. Het zal toch niet waar zijn dat Reina hier komt lopen?’ We gaan snel naar binnen. Jawel hoor! Het is blije Reina! ‘Hoe kom jij hier’, is de vraag van Egbert. ‘Via de site van Gerrit S’, zegt Reina. ‘Dan zal Gerrit hier ook wel komen’, is de conclusie van Egbert. We babbelen nog wat en lopen terug naar de auto. Hondje zal op de auto passen als wij lopen. We spelden ons nummer op en gaan opwarmen. We zien de auto van Gerrit en parkeerplaats zoeken. Reina loopt al te dribbelen. Egbert maakt een praatje met Gerrit S. We begroeten doktor Gerhard. En dan lopen we naar het startdoek. Reina en Egbert gaan tien kilometer lopen. Gerrit en ik lopen de vijf. Voor een cross vind ik vijf kilometer genoeg. Blije Reina is stoer. Hoe blubberiger het is, hoe mooier zij het vindt. Egbert en Reina spreken af dat ze samen zullen finishen. Maar zodra het startschot gaat is Reina er vandoor. Het zal mij benieuwen wie van de twee als eerste finisht.

De vijf kilometer is een grote ronde. Dat vind ik wel zo prettig. Het parcours valt mij mee. Er is wel veel vals plat en ook een heuveltje. Soms een karrenspoor en een akelig keien paadje. Natuurlijk zijn er ook modderige stukken. Maar daar kan je omheen lopen als je dat wilt. Reina doet dat niet. Zij dendert er dwars doorheen. Neemt grote stappen en hoge sprongen om de ergste nattigheid te voorkomen. Ze geniet met volle teugen. Ondertussen is Egbert haar voorbij gelopen. Nu is het zaak voor hem om Reina voor te blijven. Ik loop mijn eigen race. Crossen is niet mijn ding dus neem ik geen onnodige risico’s. Ik finish dan ook zonder pijn en moeite. Na de finish is er heerlijke warme zoete thee. Ik ga douchen en haal Hondje op. Dan zien wij Egbert aan komen lopen. Hij is ruim één minuut voor Reina gefinisht. Zelfs doktor Gerhard is hij voor gebleven.

Tijdens het wachten op de prijsuitreiking nemen we een groot glas glühwein. Daar lust Reina er wel twee van! Het wachten duurt hier lang. We doden de tijd met over het lopen te praten. Als de prijsuitreiking begint is er voor Gerrit S een eerste prijs in zijn leeftijdscategorie. Ook ik ben de eerste van mijn categorie. Reina is de eerste van haar categorie bij de tien kilometer. En Egbert is vierde geworden in zijn categorie. We zijn allemaal tevreden. Ondertussen is het donker geworden. Reina moet nog helemaal terug rijden naar Hasselt. Wij gaan de andere kant op en zullen wat eerder thuis zijn dan Reina. Maar wat maakt het uit. We hebben nog een heel gezellige oudejaarsavond voor ons.