Galamadammenrun bij AV Horror – Loopkrant.nl

Vannacht had ik last van mijn rug. Dat is nieuw voor mij. Met pijn en moeite kon ik me omdraaien in bed. Vanmorgen een smerig stinkend smeerseltje op de pijnlijke plek gewreven. Volgens het etiketje zal dit sterk riekende goedje de pijn à la minuut verdrijven. Zo snel blijkt het niet te werken. We gaan vandaag naar Koudum in Friesland. De ‘Galamadammenrun’. Deze run wordt georganiseerd door AV Horror uit Sneek. De start is om veertien uur. Een prima tijd voor ons. Dacht ik gisteren de tien kilometer hier te lopen. Vandaag besluit ik om me voor de vijf kilometer in te schrijven. Het lijkt mij beter, gezien dat pijntje in mijn rug, Het voelt niet echt koud vandaag. Het regent niet. Het waait, in Groningen, niet of nauwelijks. De zon schijnt ook niet. Zo te zien goed loopweer. We zoeven met een lekker gangetje onder de Scheidingsbrug van Groningen en Friesland door.

We moeten bij het Galamadammen hotel zijn. Parkeer gelegenheid is er te over. In het chique hotel is de inschrijving. We kijken dan ook onze ogen uit. Een en al glitter en glamour hier. We drinken er een kop koffie en genieten van zoveel luxe om ons heen. Maar er moet gelopen worden. De tien kilometer en de tien engelse mijlen starten vijf minuten eerder dan de vijf kilometer. De atleten van de vijf kilometer zwaaien de andere afstanden uit. We zien de lopers verdwijnen onder het aquaduct door. Dan mogen de korte afstandlopers starten. Wij hebben meteen fel tegenwind. Bovendien is het behoorlijk fris. Vlak na de start lopen er vijf dames voor mij. Binnen één kilometer heb ik de vijfde dame ingehaald. Met de vierde dame heb ik meer moeite. Dan loopt zij voor mij en dan loop ik voor haar. Als we tegenwind hebben loopt ze in mijn luwte. Maar dan keren de kansen. We krijgen meewind en blijkbaar heeft zij haar krachten verspeeld om mij bij te blijven. Ik raak haar kwijt. Nu kan ik jacht maken op de derde dame. Het lijkt een makkie. Toch valt het tegen. Het gat tussen ons is moeilijk te dichten door mij. Zij finisht als derde dame en ik vlak achter haar als vierde dame. Daar ben ik heel tevreden mee.

Minder tevreden ben ik met mijn gelopen tijd. Die is ronduit droevig voor vijf kilometer. Aan een andere dame vraag ik of de afstand wel klopt. Deze dame weet mij te vertellen dat de afstand bijna zes kilometer is. Dan is het opgelost. Mijn gelopen tijd is bijna normaal voor mij. Ik ga mijn nummer terugbrengen en krijg een leuk wit beertje als herinnering. In de auto eet en lees ik wat. Dan gaan Hondje en ik naar de finish van Egbert kijken. Het duurt even en het is ondertussen behoorlijk koud geworden. Als hij eraan komt is Hondje helemaal uitgelaten. Zij danst en springt om Egbert heen. Samen finishen zij. De speaker vraagt naar de naam van Hondje. Hondje wordt geëerd alsof zij zestien kilometer gelopen heeft.

Egbert levert zijn nummer in. Dan horen wij dat we in het hotel mogen douchen en zwemmen. Vlug Hondje naar de auto brengen en de spullen voor het douchen en zwemmen pakken. Wat een geluk dat ik altijd een badpak in mijn sporttas heb. Egbert gaat extra lang douchen. Ik zwem een aantal baantjes in het heerlijke verwarmde, super de luxe, zwembad. Het is een zaligheid! Wat een weelde! Overal is het heerlijk warm. Hier wil ik wel overwinteren. Doch even later sta ik weer met mijn voeten op de Friese klei. We rijden dik tevreden naar huis.