Met de Opel Olympia en Ascona. Het zou zomaar een verhaal uit het blad “De Kampioen” voor ANWB -leden kunnen zijn. De Opel Olympia, begin productie 1950; zijn opvolger in de modellenlijn toen der tijd de Opel Ascona begin productie 1972. Beide modellen die toen der tijd in het eerste productiejaar van de band rolden in Rüsselsheim zijn anno 2011 samen 100 jaar oud. Tijd voor een mooi (loop)feest in het Limburgse Mergelland.

Het aantal gangbare Opel Olympia’s, nu 61 jaar ,dat nog op volle toeren een aantal pittige heuvels in Limburg in de overdrive kan oprijden is zeldzaam, zeg maar gerust zeer zeldzaam. Gelukkig wist ik vlak voor de Meerssen Marathon op 11 september jl. weer een uniek exemplaar te traceren. Het unieke aan deze Olympia: hij werd exact 61 jaar op deze noemenswaardige datum. De bijnaam van dit model: “De grijze Keniaan” of “Jogger Jo” alias Jo Schoonbroodt. Sinds hij dit jaar op de cover van Runnersworld stond stuurt Maggi hem zelfs soeppakketten op. Jo zweert heilig bij een bouillonblok tijdens een marathon, een flinke hap in combi met water en alle zouttekort is binnen no-time bijgevuld. Ik weet niet of dit hetzelfde effect heeft als een hap van een rauwe champignon vlak voor een marathon zoals een clubgenoot deed in 2008 voor de Monschau Marathon. Maar goed er zit wel een bepaalde logica in het Maggi-verhaal.

In 2008 liep ik in Meerssen mijn eerste marathon; de Opel Olympia oftewel Jo nam toen de Opel Ascona , ondergetekende dus, 29 Km mee op sleeptouw. Gelukkig kon ik het karwei met veel pijn en moeite klaren binnen 3 uur. Deze geweldige rit in het spoor van de man die deze Marathon samen met Patrick Delait en Nikola Samardzija groot maakte is me altijd bijgebleven. Toen ik medio juli hoorde dat de 14e editie misschien wel eens de laatste editie van de Meerssen Marathon kon zijn was het duidelijk dat ik het sentiment niet op zijn beloop kon laten gaan en nam ik contact op met Jo. “Beste Jo, ik heb dit jaar besloten in Meerssen te starten, zullen we samen er samen een mooie rit van maken? Groet Iwan” Zoals vaak op Facebook had ik binnen no-time een reactie in de trant van: prima idee en als we maar onder de 3 uur finishen; we lopen namelijk beide deze marathon als voorbereiding op de Amsterdam Marathon (Jo) en ondergetekende wil in Frankfurt recht zetten wat begin dit jaar in Rotterdam niet lukte. Een zware valpartij waarbij de Grijze Keniaan zelfs even zijn bewustzijn verloor een dikke maand voor MM dreigde roet in het eten te gooien. Daarna sloeg in het kamp Theunissen longontsteking toe, iedereen werd geveld thuis. Het blijft even 3 weken stil op de mail. Twee weken voor de MM krijg ik weer een signaal van de oude maestro. Het plan de campagne blijkt iets aangescherpt te zijn! Doel Eindtijd 2.50 – 2.51 in aanloop naar onze najaarsmarathon

11 september een datum die een onuitwisbare stempel in onze geschiedenis heeft achtergelaten “een blik uit het venster” en op de buienradar leert mij dat we niet alleen nat worden door de zegen vlak voor de start maar dat Pluvius ook nog ook een fikse hoosbui in petto heeft. Gelukkig het laatste blijft uit, het blijkt perfect loopweer te zijn voor feestje van 42,195 Km, hoera! Roy Paulssen loopt vandaag voor het eerst verder als 21 Km in wedstrijd verband en komt me tijdig ophalen. Na mijn gebruikelijk Chinees kruidenbad voor elke wedstrijd gaat de rit richting Meerssen. De Jarige Jo(b) tevens vandaag mijn medereiziger op de marathon wordt uitgebreid gefeliciteerd. Voor de start krijgen de STB-ers complimenten over het nieuwe singlet, special edition, voor de Amsterdam/Frankfurt Marathon , dat behalve een prachtige azuurblauwe kleur heeft ook nog eens heerlijk zit.

Klokslag half twaalf een massaal deelnemersveld komt op gang, de 26 km en marathon lopen immers samen. Na 1 km voegt zich in de lange Raarberg nog een viertal lopers bij ons waaronder ook de latere winnares bij de dames Ines van Rinsum. Echter bij km 5 zijn we weer met zijn tweetjes, langzaam komt de machinerie op gang. Km 9 vlak voor de steile Denneberg voegt Frank Soeters zich bij ons op de fiets. Frank maakte vorig jaar in Meerssen zijn debuut op de marathon, echter dit jaar moet Frank op de fiets afzien. Zijn rugzak hebben we vlak voor het vertrek volgeladen met de nodige flessen energiedrank, repen, gels en de goud gele Maggi blokken voor Jo uiteraard! Het verbruik van de Opel Olympia, oftewel Jo blijkt mee te vallen en blijkt zelfs gedurende de rit zuiniger te zijn als de Ascona, die de grote slokop blijkt te zijn. Vlak voordat we opdraaien richting het Moorveld, splitsing 26 Km/ Marathon voegt de taaie Rotterdammer Arco Cooiman zich weer bij ons die eerder moest lossen, Jo maant hem aan om aan te pikken, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Jo weet volgens mij net zoals ik , als je moet lossen in het begin dan valt het doek meestal wel ergens bij Km 20 – 25.

Frank trapt ondertussen hard door op zijn heren fiets met 3 versnellingen uit de jaren 80, eveneens een nostalgisch exemplaar. Een geluk zijn rugzak wordt voor half-time, 21,1 km flink geplunderd . Inmiddels heeft Math Dinjens die net zoals Frank in 2010 in Meerssen de Marathon liep zich ook per fiets gemeld. Voordat we het weten komen we bij het meetpunt en de “drankkeet” van Km 21,1 aan. Soms zie je in een fata morgana iets anders…. Een blik op de koersklok leert ons 1.24.19. Dan gebeurt er iets dat vriend en “vijand” verrast. “Mijn Asconaatje “ had moeiteloos veel kopwerk kunnen doen dan komt er showtime. De gevreesde overdrive bij de Olympia is ingeschakeld, ik kijk op mijn Garmin 15,9 Km/h ,gedurende 3 Km is het volle gaas! Vlak voor de gevreesde Slingerberg, steilste gedeelte 12%, trekt Jo de handrem, gelukkig aan. Misschien ook mijn eigen schuld, na de 21,1 Km passage blijkt Cooiman slechts op 150 meter te lopen. Tegen onze fietser Frank riep ik als ex-coureur, “nu wordt het toch tijd dat we hem gaan lossen,we lopen immers op plaats 3 en 4 in de marathon” . Ruim voor ons lopen de toppers Koen Neven en Harm Sengers. Vlak na mijn uitspraak wordt er samen flink gas onder aanvoering van de Opel Olympia, ik vraag me ondertussen af of deze ouwe bak niet “getiptuned” is, wat een tempo, ik bemerk nog geen gekraak in chassis. Tijdens de beklimming van de Slingerberg neem ik even de tijd voor een sanitaire stop, Jo loopt volgens afspraak door. Alerte Frank wacht halverwege en als loopduo komen we gelukkig weer boven. Daarna is het afzien richting Meerssen langs de snelweg: de fikse tegenwind is onze grootste tegenstander. Ik merk dat mijn loopkompaan nou niet bepaald zijn “cup a soup- moment” heeft en nestel me op kop. Bij het opdraaien richting het gehucht Kazen nemen we gas terug en worden de kilometers bij ons beide voelbaar, na Km 25 is er al niet meer gesproken maar is er flink doorgelopen.

Vanaf dit moment is het duidelijk dat één van ons derde gaat worden op deze prachtige Marathon in onze eigen achtertuin. Een paar keer laat ik het beeld de revue passeren waar Greg Lemond en Bernard Hinault samen over de finish komen in de Tour de France. Ooit liet me een voormalig winnaar van de MM weten”we zijn allemaal vrienden echter in een wedstrijd ben ik meedogenloos, geen cadeaus” Ik worstel met beide ideeën. Tot Km 40 hadden we sowieso een “brotherhood” afgesloten, wat daarna? Ik raadpleeg voorzichtig mijn Garmin…. We lopen nog steeds op een eindtijd van 2.50 nog maar …. 2 beklimmingen. De grote sportman Jo spreekt we schrijven Km 40, het model Olympia is denk qua naam en prestatie op deze leeftijd dan ook zeer toepasselijk, “du hasst het verdeend gank op die eigne tempo”. Berg op voel ik geen vermoeidheid. Bij Km 41 wacht ik nog even op Jo, nu mengt fietser Frank zich in de debatten. “Twieee vieftiggg (2.50) wert erugg krapppp” De kronkel in mijn knar is om en de bene voelen goed aan ..gas geven naar de markt in Meerssen. Het toerental van Ascona heeft gedurende de rit niet in het rood gestaan en daar pluk ik nu de vruchten van. De laatste kilometer loop ik in 3.34, snel bedank ik fietser Frank en zwaai naar de jarige Jo(b) die een ongelofelijk prestatie levert. Op welke positie ik ook finish, uitlopen in een marathon is immers het belangrijkste voor elke loper. Mijn hoofdprijs staat immers al aan de finish, nl mijn vrouw Astrid en mijn zonen Tom en Stan. In 2008 kwam ik huilend over de meet met een foto van mijn vrouw en Tom tijdens “mijn eerste”. Vanuit de verte hoor ik de speakers, ik denk terug aan 2008 waar me ooit Arno Hanssen de laatste 2 Km vergezelde en een Dextro-Energy gaf, en me meegaf ”nu genieten”. Nee, nu ook geen telefoongesprek met mijn vrouw in de laatste kilometers “ schat ich kom der an to zoe, adieeeh wah”.

Bij het opdraaien naar de meet…. Oh jeee de befaamde klok 2.49.45… ik kijk de klok nu recht aan. Frank had gelijk, het is krap, echter een vennijnige sprint is genoeg om af te klokken op 2.49.56 uur. Na de meet verwarring…… ik ben toch wel behoorlijk naar de vaantjens. Ik hoor mijn naam… ik zie mijn vrouw, Tom en Stan. Ik sluit Stan in mijn armen en loop naar mijn vrouw en Tom. 3 meter verderop staat Anouk Schoonbroodt met haar man Ben en hun beide dochters die wachten op hun jarige opa! Opa Jo klokt als 4e af 2.50.30 als 61 jarige leeftijd . Achteraf blijkt dit de een na snelste tijd te zijn gelopen door een loper in een M60-categorie! Een prestatie van een model bouwjaar 1950 van wereldformaat tuned by Maggi… Ik relativeer al snel mijn prestatie, hoe zou ik hier lopen over 21 jaar!? Koen Neven wint deze prachtige 14e editie in een tijd van 2.25.56 voor Harm Sengers (2.34.44). Het was genieten als Limburgse loper. Wielertoeristen komen van alle windstreken uit Nederland om hier heerlijk te fietsen jammer dat veel marathonlopers niet starten op dit mooi maar pittig parcours, je kunt tenslotte niet altijd een PR lopen. Het zou doodzonde zijn als dit de laatste editie zou zijn.

© Iwan Theunissen – Landgraaf