In het laatste levensjaar van mijn vriend Jan Willem Lether ben ik meer gaan nadenken over wat te doen als je nog maar kort te leven hebt. Sterker nog waarom moet een terminale ziekte je triggeren om dingen te gaan doen die je altijd nog een keer wilt doen? Vandaag ging ik dus maar iets doen dat ik altijd nog een keer wilde doen.

Van Apeldoorn, via Bussloo binnendoor, naar Deventer lopen met de IJssel als een soort natuurlijk keerpunt. Enkele malen had ik al bij het uiterste puntje van Bussloo gestaan, maar de angst om te verdwalen deed me omkeren. Nu dus niet. Na 1u15 was daar toch nog onverwachts opeens de IJssel. Andere mensen hadden blijkbaar dezelfde behoefte maar hadden iets meegenomen dat ik niet had; een picknickmand en een fiets. Met name de fiets miste ik wel toen ik na 1u45 een bord Apeldoorn 19km zag. Gelukkig was dat de afstand via de snelweg en na 2u51 was ik thuis. Half uurtje in het warme ligbad en toen kwam het gevoel dat ik toch wel blij was dat ik het gedaan had.

Jan Willem, bedankt.

© Rinus Groen – Apeldoorn