Zaterdagochtend en ik hijs me letterlijk uit bed. Dit valt niet mee. Ik heb nog spierpijn in mijn kuiten van de training van afgelopen donderdag. Die training was een pietepeuterig piramideloopje op mijn geliefde loopband in een tempootje van maar liefst 11 km (!) p/u. Dat ik daar nog eens zere kuiten van mag krijgen! Dat had ik een jaar geleden niet kunnen verzinnen. De moeilijkheid van dit opstaan vandaag zit ‘m echter niet in de zere kuiten.

Met een nacht waarin 2 voedingen, 3 poepluiers, 1 uur darmkrampjes (huilen dus) en 2 ruziende katten gepropt zijn, begrijp je wel dat van enige nachtrust weinig komt. Mijn effectieve slaaptijd is al weken teruggebracht tot enkele uurtjes. Wonderwel functioneer ik overdag nog redelijk. Maar als er “s ochtends dan een training op het programma staat, is het wel even lastig.

Toch pak ik mijn tas en fiets richting The Gym. Ik weet immers dat ik na een uurtje sporten weer helemaal fit ben en de hele wereld incl. darmkrampjes weer aan kan. Ik beperk me deze weken nog tot de crosstrainer en loopband in de sportschool. Net even iets makkelijker en minder belastend. Met het matige weer van de afgelopen dagen is het ook zeker geen straf om binnen te sporten. In augustus staan de eerste rondjes buiten op de planning.

Nu eerst even lekker opwarmen op de crosstrainer. Daarna de kuiten losgooien op de loopband. Vandaag gooi ik het 2 minuten programma in de strijd. De eerste 2 minuten kraakt en piept alles. Langzaam kom ik op gang en ik haal wederom de 11 km p/u! Na 8 setjes houd ik het voor gezien. Nog even mijn matje op voor wat hoognodige buikspieroefeningen. Alles gaat nog op bejaardentempo maar ik vind het heerlijk. Na een verkwikkende douche voel ik me weer zo fris als een hoentje. Nu snel op naar huis want de volgende voeding wacht!

© Melanie Spruyt – Zeewolde / http://www.melaniespruyt.nl